W mieście Michała Archanioła

Grota, w której miały miejsce Objawienia

Autokary z przybywającymi z całego świata pielgrzymami wybierają trudniejszą, ale piękniejszą drogę i pną się serpentyną na szczyt wyrastającego na niemal 860 m n.p.m. wzgórza Gargano. Ze szczytu roztacza się widok na Adriatyk. Warto przejechać niemal całą długość Półwyspu Apenińskiego, by dotrzeć do położonego tu małego miasteczka Monte Sant’Angelo. Nieopodal, 26 km na północny zachód, znajduje się miasto św. o. Pio – San Giovanni Rotondo. Kiedy do o. Pio przybywali penitenci, radził im, by najpierw udali się do groty św. Michała Archanioła, którego też czcił. Sam nawiedził Gargano w 1917 r. – Od V wieku przybywali tu pielgrzymi.

Było to jedno z ważniejszych miejsc pielgrzymkowych, sanktuaria maryjne zaczęły powstawać później ok. IX-X w. Teraz rocznie przybywa ok. 2 mln pielgrzymów – mówi ks. Władysław Suchy, michalita, od 26 lat rektor sanktuarium św. Michała Archanioła w Gargano.

CZTERY OBJAWIENIA

W 12-tysięcznym miasteczku na szczycie Gargano czas jakby się zatrzymał. Strome uliczki, z domami bielonymi wapnem, krytymi dachówką, na fasadach często mają postaci świętych, głównie figurki św. Michała Archanioła. Miasteczko wyrosło na szczycie góry właśnie z powodu jego kultu.

To nie przypadek, że wódz zastępów anielskich ukazał się w miejscu, gdzie czczono pogańskie bóstwa. Objawienia św. Michała Archanioła opisują dwa listy papieża św. Gelazego I z przełomu 493 i 494 roku do biskupów oraz pochodząca z VIII wieku księga „Liber de apparitione Sancti Michaelis in Monte Gargano”.

Po raz pierwszy Archanioł objawił się w 490 r. św. Wawrzyńcowi, wówczas biskupowi Sipontu, miasta znajdującego się u podnóża góry Gargano. Objawienie wiąże się z niecodziennym wydarzeniem. Bogatemu włościaninowi Sipontu podczas wypasu bydła zaginął byk. Właściciel wypatrzył zwierzę na szczycie góry, klęczące u wejścia do groty. Zwierzę nie reagowało na wołanie, gospodarz w gniewie napiął łuk i wypuścił strzałę, ale ta zmieniła kierunek i zamiast ugodzić byka, utkwiła w nodze strzelającego. Przestraszony pobiegł opowiedzieć o zdarzeniu miejscowemu biskupowi. Hierarcha zarządził trzy dni publicznych modlitw i pokuty. Ostatniego dnia, 8 maja wieczorem, biskupowi ukazał się anioł i powiedział: „Ja jestem Archanioł Michał, stojący przed obliczem Boga. Grota jest mnie poświęcona; ja jestem jej strażnikiem. Tam, gdzie się otwiera skała, będą przebaczone grzechy ludzkie. Modlitwy, które będziecie tu zanosić do Boga, zostaną wysłuchane. Idź w góry i poświęć tę grotę dla kultu chrześcijańskiego”.

Z obawy przed czcicielami pogańskich bóstw, biskup nie spieszył się z wypełnieniem przesłania. Drugie objawienie św. Michała Archanioła miało miejsce dwa lata później. W 492 r. Sipont został oblężony przez Germanów. W obliczu pewnej porażki, biskup Wawrzyniec znowu zarządził trzy dni pokuty i publicznych modlitw. I jeszcze raz ukazał mu się św. Michał Archanioł. Obiecał pewne i szybkie zwycięstwo. Mieszkańcy Sipontu ruszyli więc do starcia z wrogiem. Zaciętej bitwie towarzyszyły trzęsienie ziemi, grzmoty i błyskawice. 29 września 492 roku zwycięstwo wojsk Sipontu stało się faktem.

Biskup Wawrzyniec w roku 493 zdecydował się poświęcić grotę ku czci Michała Archanioła w uznaniu jego wstawiennictwa i podziękowaniu za pomoc. Wtedy po raz kolejny objawił się Archanioł i oznajmił, że sam poświęci grotę. Św. Wawrzyniec z siedmioma biskupami z regionu Apulii, z ludem i duchowieństwem Siponto udali się w procesji do groty, a kiedy szli pojawiły się orły, które rozpostartymi skrzydłami chroniły uczestników od silnych promieni słonecznych. Grotę nazywano potem Niebiańską Bazyliką, ponieważ nie była nigdy poświęcona ludzką ręką.