Wincenty Grossi (1845-1917), prezbiter

Martyrologium Rzymskie wspomina 7 listopada włoskiego księdza Wincentego Grossiego, apostoła młodzieży i gorliwego duszpasterza. Urodzony w Pizzighettone, w pobliskiej Cremonie ukończył seminarium duchowne iw1869 r. został wyświęcony na księdza. W pierwszych latach kapłaństwa był wikariuszem w kilku parafiach. W1883 r. został proboszczem w Vicobellignano. W parafii tej pełnił posługę do śmierci, a więc przez 44 lata.

Szczególną opieką otoczył młodzież. Spośród chłopców utworzył grupę animatorów apostolskich, zaś dla dziewcząt – instytut Córki Oratorium, który był początkiem przyszłego Zgromadzenia Córek Oratorium. Siostry prowadziły apostolstwo wśród młodzieży wiejskiej.

Mimo różnych trudności (początkowo biskup Cremony nie przyjmował do wiadomości istnienia nowego zgromadzenia) ks. Grossi nie zniechęcał się. Założone przez niego zgromadzenie uzyskało aprobatę biskupa Cremony w1901 r., aw1926 r. Stolicy Apostolskiej.

Papież Paweł VI beatyfikował ks. Grossiego 1 listopada 1975 r. W homilii beatyfikacyjnej zwracał uwagę na jego zaangażowanie na rzecz apostolstwa młodzieży i gorliwość duszpasterską.

Wojciech Świątkiewicz Idziemy nr 45 (374), 4 listopada 2012 r.