28 marca
czwartek
Anieli, Sykstusa, Jana
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Zwiedziona owca

Ocena: 0
1323

Owce błąkają się z różnych przyczyn: bo ktoś je wprowadził w błąd, bo się same pogubiły lub zaślepiły je uroki świata.

fot. pixabay.com

„Jak wam się zdaje? Jeśli kto posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich: czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się zabłąkała?” (Mt 18, 12). W oryginale greckim słowo „zbłąka” (πλανηθη – plan?th?) dosłownie oznacza „zostałaby zwiedziona” czy „zostałaby wprowadzona w błąd” (por. biblia.oblubienica.eu/słowo). To samo słowo pojawia się w Nowym Testamencie raz jeszcze w liście Jakuba (5, 19): „Bracia moi, jeśliby ktokolwiek z was zszedł z drogi prawdy, a drugi go nawrócił, niech wie, że ten, kto nawrócił grzesznika z jego błędnej drogi, uratuje (jego) życie od śmierci i zakryje mnóstwo grzechów”.

U Mateusza przypowieść o „zbłąkanej owcy” mieści się w tzw. mowie o Kościele (18, 1-35). Znajdujemy tu szereg zaleceń i przestróg, których celem jest prawidłowe życie późniejszej wspólnoty: Jezus podkreśla w tej nauce wzajemne relacje uczniów, a także uprawnienia i obowiązki tych, którzy zostali obdarzeni władzą w Kościele. Przypowieść poprzedza nauka o zgorszeniu maluczkich, a po niej jest zachęta do praktykowania upomnienia braterskiego.

U św. Łukasza w przypowieści o „zgubionej owcy” nie pojawia się greckie słowo „zbłąka” (πλανηθη – plan?th?), być może dlatego, że jest ona zapisana razem z przypowieścią o „zagubionej drachmie”, gdzie to słowo nie pasuje. Przypowieść o synu marnotrawnym jest razem z fragmentem o zagubionej owcy i drachmie. Młodszy syn dobrowolnie odchodzi od domu Ojca, został wprowadzony w błąd przez uroki rozrzutnego życia.

A więc owce błąkają się z różnych przyczyn: bo ktoś je wprowadził w błąd, bo się same pogubiły lub zaślepiły je uroki tego świata. Dobry Pasterz okazuje swoje miłosierdzie wobec każdej owcy. Jednak wobec gorszycieli wyraża bardzo mocne słowa: „Temu byłoby lepiej kamień młyński zawiesić u szyi i utopić go w głębi morza” (Mt 18, 6). Daje przykład troski: wychodzi na poszukiwanie i robi wszystko, by sprowadzić zabłąkaną na właściwe miejsce.

Dla owiec zawsze były pokusą uroki rozrzutnego życia, skubania „zielonej trawki” daleko od Boga. Dziś dochodzi mocniejszy niż w innych czasach zamęt, odwracający wartościowanie zachowań. Wystarczy powtarzać w nieskończoność i się okaże, że bohaterem jest „odważna owca”, która odeszła od Pasterza. To ona jest prawdziwie pokrzywdzona przez pozostałych dziewięćdziesiąt dziewięć. Te powinny nie tylko ją przeprosić, ale też naśladować, a Pasterz musi dostosować swe nauczanie do jej obłąkanych pomysłów.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:

Autor jest duchownym Prałatury Opus Dei w Warszawie

- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 28 marca

Wielki Czwartek
Daję wam przykazanie nowe,
abyście się wzajemnie miłowali,
tak jak Ja was umiłowałem.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 13, 1-15
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter