Ranki zrobiły się chłodne, wieczór zapada wcześniej, złote liście gęściej spadają z drzew, a dzieci zbierają kasztany – to oznacza, że nadeszła jesień. A październik zwraca nam uwagę na szczególne jej aspekty duchowe. Bo oprócz odbywanych wśród spadających liści spacerów, które wzmacniają odporność organizmu, co wpływa na lepsze funkcjonowanie układu immunologicznego i zwiększa gotowość organizmu do walki z sezonowymi infekcjami, październik to miesiąc Różańca i misji. A jedno łączy się z drugim. Dlatego w tym miesiącu w ramach Roku Świętego będą obchodzone w Rzymie Jubileusz Duchowości Maryjnej i Jubileusz Świata Misyjnego.
Podczas ubiegłotygodniowej audiencji generalnej papież Leon XIV zwrócił się z gorącym apelem o odmawianie przez cały październik Różańca w intencji pokoju: osobiście, w rodzinie, we wspólnocie. W obliczu napiętej sytuacji geopolitycznej w różnych częściach świata, a także w samej Europie, trudno o bardziej aktualną intencję. Jan Paweł II pisał w liście apostolskim Rosarium Virginis Mariae, że „Różaniec ze swej natury jest modlitwą pokoju z racji samego faktu, że polega na kontemplowaniu Chrystusa, który jest Księciem Pokoju i «naszym pokojem» (Ef 2,14). Kto przyswaja sobie misterium Chrystusa – a Różaniec właśnie do tego prowadzi – dowiaduje się, na czym polega sekret pokoju, i przyjmuje to jako życiowy projekt”.
Z kolei w orędziu na 99. Światowy Dzień Misyjny, który będziemy obchodzić 19 października, pod hasłem „Misjonarze nadziei pośród narodów”, jeszcze papież Franciszek przypomniał, że każdy ochrzczony jest powołany do bycia „posłańcem i budowniczym nadziei” we współczesnym świecie. Zachęcił, aby wypełnianie tego zadania zacząć od odnowienia osobistej modlitwy. To niby takie oczywiste wezwanie, ale jakże zaniedbywane.
W Roku Jubileuszowym przeżywanym pod znakiem nadziei trudno o lepsze zadanie niż niesienie nadziei wszędzie tam, gdzie jej brak lub gdzie jest jej jak na lekarstwo. A współczesny świat potrzebuje jej bardziej niż kiedykolwiek i bardziej niż czegokolwiek innego. Zwłaszcza społeczeństwa żyjące w dobrobycie, których obywatele mają wszystko, a jednocześnie brakuje im najważniejszego, czyli sensu życia. Fatalna kondycja psychiczna i duchowa społeczeństw, w których żyjemy, nie jest mitem, tylko faktem, który potwierdzają tragiczne statystyki. W 2024 r. w Polsce odebrało sobie życie 4845 osób. To ponad dwa razy więcej niż liczba ofiar wypadków. Coraz więcej mówi się o tym także w Kościele.
Utrata nadziei może dotknąć każdego. Często jest ona spowodowana różnymi życiowymi sytuacjami, brakiem relacji, słabymi więziami rodzinnymi i społecznymi, presją społeczną, stresem, warunkami zewnętrznymi, na które nie mamy wpływu, jak wojna czy kataklizm. Chodzi o to, aby w tym momencie znalazł się ktoś, kto nadzieję drugiemu człowiekowi przywróci. Ale taką nadzieję, która nie zawodzi. Bo On sam jest naszą nadzieją.
W Roku Jubileuszowym podczas środowych audiencji generalnych Leon XIV kontynuuje cykl katechez rozpoczętych przez Franciszka pod takim właśnie tytułem: „Jezus Chrystus naszą nadzieją”. Papież przypomina niestrudzenie, że to Jezus sam jest celem naszego pielgrzymowania, tak w Roku Jubileuszowym, jak i podczas całej naszej ziemskiej pielgrzymki. W październiku mamy więc wyjątkową okazję do tego, by taką nadzieję i pokój wypraszać światu właśnie za pomocą modlitwy różańcowej, która jest szkołą Maryi, Matki Nadziei i Królowej Pokoju. A można ją odmawiać także podczas jesiennych spacerów.
Co? Gdzie? Kiedy?
