O wyborze imienia przez papieża

W pierwszym tysiącleciu niewielu papieży posługiwało się innym niż chrzcielne imieniem. Tradycje tej zmiany sięgają początków chrześcijaństwa i opisanej na kartach Ewangelii sceny, w której Jezus zmienił imię swojego pierwszego przyszłego następcy, apostoła Szymona na imię Piotr.

„Jakim imieniem chcesz być nazywany?”

Pytanie o papieskie imię, jest jednym z dwóch, jakie zadawane są tuż po wyborze nowego papieża. Twierdząca odpowiedź na pierwsze z nich: acceptasne electionem de te canonice factam in Summum Pontificem? (czy akceptujesz swój kanoniczny wybór na Najwyższego Kapłana?) jest de facto momentem, w którym wybrany kandytat zostaje papieżem. Następujące po nim pytanie o imię: quo nomine vis vocari? (jakim imieniem chcesz być nazywany?) jest pierwszym, na jakie odpowiada jako papież, podejmując tym samym pierwszą, w pewnym sensie programową decyzję.

Imię to staje się zarazem pierwszym komunikatem, jaki papież, jeszcze przed zabraniem głosu, kieruje do Kościoła i świata. Bowiem gdy kardynał protodiakon oznajmia z centralnej loggi Bazyliki Watykańskiej wybór nowego papieża, przedstawia go imieniem chrzcielnym i tym, które wybrał, jako papieskie.

Tradycyjnie jest ono wypowiadane w jednym z dwóch przypadków gramatycznych łaciny – dopełniaczu (genitivus) lub bierniku (accusativus), choć w przeszłości pojawiało się też w mianowniku (nominativus). Może być ono również poprzedzone liczebnikiem porządkowym. Na przykład, jeśli nowy Papież zdecyduje się przyjąć imię Franciscus – tak jak jego poprzednik – to imię 267. papieża będzie brzmiało Franciscus II (Franciszek II).

Tradycja zmiany imienia

Korzenie zmiany imienia chrzcielnego sięgają początków Kościoła. Imię Piotr to imię pierwszego papieża, nadane mu przez Jezusa, w scenie, którą opisał na kartach Ewangelii św. Mateusz: „Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą” (Mt 16, 18b).

Jednak, co podkreśla w swojej książce pt. „Konklawe. Tajemnice wyborów papieskich” ks. Przemysław Śliwiński, tradycja przybierania przez papieża nowego imienia zadomowiła się w Kościele dopiero w drugim tysiącleciu. Wcześniej nie była to popularna praktyka: jako pierwszy imię zmienił papież Jan II po wyborze w 533 r., rezygnując z wcześniejszego: Merkuriusz, zaczerpniętego z tradycji pogańskiej.

Wśród papieży, którzy na przełomie pierwszego i drugiego tysiąclecia zdecydowali się na zmianę imienia, byli też chrzcielni imiennicy pierwszego papieża – św. Piotra, którzy, przez szacunek dla Apostoła, nie chcieli nadużywać jego imienia na Stolicy Piotrowej i zdecydowali się przybrać inne.

Rewolucja Franciszka

Od 1009 r. do dziś papieże wybierali spośród 31 imion, z których przez wieki utrwaliło się zaledwie kilkanaście. Do 1978 r. były to zawsze te imiona, które nosili już papieże w pierwszym tysiącleciu. Tę zasadę przełamał kard. Albino Luciani, który przyjął podwójne imię – Jan Paweł. Takie podwójne imię przyjął również jego następca, kard. Karol Wojtyła

– wyjaśnia ks. Śliwiński.

 Swoistą rewolucją był wybór kard. Bergoglio, który na swego papieskiego patrona wybrał Biedaczynę z Asyżu, rezygnując z tysiącletniej tradycji.

Siedem najczęściej wybieranych dotąd imion papieskich, to: Jan, Grzegorz, Benedykt, Innocenty, Klemens, Leon i Pius. Zaś wśród tych, które nigdy nie zostały wybrane przez żadnego papieża, znajdują się między innymi: Józef, Jakub, Andrzej, Mateusz i Łukasz. Żaden papież, jak dotąd, nie przyjął również imienia Piotr – takiego, jakie nosił pierwszy następca Chrystusa.

Imiona świętych i poprzedników i podwójne imię

Imię papieskie często odnosi się do postaci świętych lub apostołów. Wybór imienia to także nawiązanie do poprzednich pontyfikatów.

Z wyborem imienia wiążą się również decyzje bez precedensu: w dwutysiącletniej historii Kościoła to papież Jan Paweł I jako pierwszy zdecydował się na przyjęcie imienia podwójnego.

Nie mam ani mądrości serca papieża Jana, ani przygotowania i kultury papieża Pawła, ale jestem na ich miejscu, muszę starać się służyć Kościołowi

– powiedział podczas modlitwy Anioł Pański 27 sierpnia 1978 r.

Niektórzy papieże wybierali imię swojego poprzednika. Jan Paweł II, na przykład, przejął imię papieża Lucianiego.

Nowy papież wybrał dwa imiona: Jan Paweł. Dobrze pamiętam ten moment, gdy w Kaplicy Sykstyńskiej wyraził swoją wolę: Chcę nosić imiona Jana i Pawła. Ta decyzja miała w sobie niezwykle przekonującą wymowę. Wydała mi się charyzmatyczna

– wyjaśnił papież Wojtyła podczas audiencji generalnej 22 sierpnia 1979 r.

Imię 267. papieża

Imię, które przyjmie 266. następca św. Piotra i 267. papież, warto odczytywać w kontekście definicji papieża, jaką przywołuje konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen Gentium, w świetle której jest on „trwałym i widzialnym źródłem oraz fundamentem jedności zarówno biskupów, jak i rzeszy wiernych”. W imieniu papieża wybrzmiewa też powszechność Kościoła, rozproszonego po całym świecie, a zjednoczonego z następcą Piotra. I z pewnością będzie drogowskazem, wskazującym drogę, którą kolejny następca św. Piotra będzie przemierzał wraz z Kościołem.