Zakochane w Maryi

Szensztacki Instytut Sióstr Maryi założył o. Józef Kentenich SAC wraz z grupą kobiet, które zapragnęły poświęcić swoje życie Bogu i pracy apostolskiej. Oficjalnie wspólnota uformowała się 1 października 1926 r. w niemieckiej miejscowości Schönstatt, jako jedna z gałęzi Międzynarodowego Ruchu Szensztackiego. Na prawie diecezjalnym została zatwierdzona w 1948 r., przez Stolicę Apostolską zaś – w 1994 r. – Jej trzon stanowiło 18 wykształconych kobiet, które zdecydowały się porzucić swoje dotychczasowe życia i kariery dla pracy apostolskiej, ubóstwa i posłuszeństwa – przypomniała jedna z prelegentek, s. dr M. Marcelina Migacz ISSM.

Podczas sympozjum głos zabrali także biskup pomocniczy warszawsko-praski Jacek Grzybowski, ks. dr hab. Bernd Biberger – dyrektor generalny Szensztackich Sióstr Maryi, oraz s. dr M. Estera Balcer ISSM. W spotkaniu gościnnie uczestniczył ordynariusz warszawsko-praski bp Romuald Kamiński, a Mszy św. przewodniczył abp Adrian Galbas SAC, metropolita warszawski i delegat KEP ds. Ruchu Szensztackiego w Polsce.

Do wspólnoty Szensztackich Sióstr Maryi należy blisko 1500 członkiń z 42 krajów, które mieszkają i działają w 32 krajach na wszystkich kontynentach. „Być jak Maryja”, aby służyć Jej posłannictwu – wychowaniu nowego człowieka i nowej społeczności – to ich hasło przewodnie. Realizują je także w posłudze apostolskiej: formowaniu i pracy wychowawczej z grupami dziewcząt, kobiet i rodzin, organizowaniu spotkań, rekolekcji letnich, weekendów formacyjnych, wakacji dla dzieci i młodzieży, dni skupienia, cykli tematycznych czy Festiwali Młodych w Krajowym Centrum Ruchu. Siostry pracują też w różnych zawodach – są m.in.: katechetkami, zakrystiankami, wykładowczyniami, pielęgniarkami.

W 1941 r. zapoczątkowano styl pracy sióstr ekstrernistek – żyjących i działających samodzielnie. Siostry działające „na zewnątrz” nie miały obowiązku noszenia habitów, co rozszerzało zasięg ich posługi na miejsca, do których nie docierała wspólnota.

W ramach Ruchu Szensztackiego działa wiele ugrupowań, m.in. Związek Rodzin – wspólnota katolickich małżeństw, które tworzą wspólnoty kursowe, dążące razem do pełnego, pięknego, chrześcijańskiego przeżywania codzienności. – Troszczymy się o osobistą relację z Maryją także po to, by dzięki niej budować wartościowe relacje z innymi ludźmi – mówili Magdalena i Dominik Szczudrawowie, którzy podczas sympozjum podzielili się świadectwem życia w przymierzu miłości z siostrami szensztackimi. Przymierze to obustronna umowa między człowiekiem a Matką Bożą, zobowiązująca do pracy nad sobą, gorliwej modlitwy, wiernego wypełniania obowiązków oraz oddawania związanych z tym zasług do dyspozycji Matce Bożej Trzykroć Przedziwnej. – Dla naszej rodziny to droga służby, współodpowiedzialności i samowychowania – wyznali małżonkowie. W pewnym momencie wraz z trojgiem swoich dzieci postanowili na stałe zaprosić Matkę Bożą do swojego domu. Kapliczkę z wizerunkiem Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej powiesili nad stołem i odtąd stanowiła ona serce ich domu, na który – jak zapewniają – spływają strumienie potrzebnych łask.

Październikowe sympozjum zainaugurowało obchody stulecia Szensztackich Sióstr Maryi. – Jednak świętowanie rozłożone jest na cały nadchodzący rok – mówi tygodnikowi „Idziemy” s. M. Kamila Skorupka, która w zgromadzeniu jest od 42 lat. Chociaż na początku nie planowała wstąpienia do zakonu, dziś jest szczęśliwa i pewna swojej drogi. I już teraz zaprasza na wspólnotowe wydarzenia, które odbywać się będą w różnych częściach Polski i za granicą, w tym w szczególności na jubileuszowe, całonocne czuwanie z Ruchem Szensztackim przed obrazem Matki Bożej na Jasnej Górze (14 i 15 marca) oraz na centralną uroczystość jubileuszową z udziałem przedstawicieli wszystkich wspólnot szensztackich w Polsce, która odbędzie się 6 września 2026 r. w Sanktuarium Wierności w Otwocku Świdrze.