Kontemplacja jest największym szczęściem dostępnym człowiekowi.

To przekonanie św. Tomasza z Akwinu – oraz wielu filozofów i świętych wszystkich epok – dla współczesnego człowieka brzmi obco czy wręcz podejrzanie. Josef Pieper przekonuje, że potrzebujemy dziś kontemplacji jak powietrza. W oparciu o pisma Akwinaty z matematyczną precyzją wykazuje, że człowiek doświadcza metafizycznego głodu, którego nie zaspokoi dostatek, władza, sława ani chaotyczne karmienie wzroku grą świateł i obrazów. Nasyci nas dopiero kontemplacja – wpatrywanie się, które jest poznawaniem i miłowaniem, fundamentalną zgodą na świat i głębokim uszczęśliwieniem. A dla wierzącego – przedsmakiem nieba.
„Kontemplacja jest miłującym poznawaniem. Jest wpatrywaniem się w Umiłowanego” – pisze Josef Pieper, jeden z najważniejszych filozofów chrześcijańskich XX w., prawnik i socjolog. Książka ma format kieszonkowy i składa się z trzynastu krótkich rozdziałów. Pozwala spojrzeć na życie z zupełnie innej perspektywy.
Josef Pieper
„Szczęście i kontemplacja”
przeł. Wiesław Szymona OP
W drodze
Poznań 2024, 128 s.