Bartolo Longo w sanktuarium w Pompejach przyjmował wszystkich: kardynałów, biskupów, ministrów, profesorów, żołnierzy, ale także wolnomyślicieli, masonów, protestantów i żydów.
Mimo tłumów w kościele panowała cisza i skupienie. Bartolo dbał, by nie ulegano atmosferze jarmarku czy cudowności, lecz kierowano serca ku nawróceniu i spowiedzi. Dziesiątki tysięcy listów corocznie spływały z prośbami o modlitwę, świadectwami łask i zamówieniami książek. To wymusiło powstanie pierwszej poczty i telegrafu w nowym mieście.
ZOBACZ POPRZEDNIE: Bartolo Longo. Droga świętości. Wprowadzenie | Bartolo Longo. Droga świętości | 1 | Bartolo Longo. Droga świętości | 2 | Bartolo Longo. Droga świętości | 3 | Bartolo Longo. Droga świętości | 4 | Bartolo Longo. Droga świętości | 5 | Bartolo Longo. Droga świętości | 6 | Bartolo Longo. Droga świętości | 7 | Bartolo Longo. Droga świętości | 8 | Bartolo Longo. Droga świętości | 9 | Bartolo Longo. Droga świętości | 13 | Bartolo Longo. Droga świętości | 14 | Bartolo Longo. Droga świętości | 16 | Bartolo Longo. Droga świętości | 17 | Bartolo Longo. Droga świętości | 18 | Bartolo Longo. Droga świętości | 19 | Bartolo Longo. Droga świętości | 20 | Bartolo Longo. Droga świętości | 21 | Bartolo Longo. Droga świętości | 22 | Bartolo Longo. Droga świętości | 23 | Bartolo Longo. Droga świętości | 24 | Bartolo Longo. Droga świętości | 25 | Bartolo Longo. Droga świętości | 26 | Bartolo Longo. Droga świętości | 27
Co? Gdzie? Kiedy?
