Cud eucharystyczny w Vilakkannur

15 listopada 2013 roku w czasie porannej Mszy św., odprawianej przez ks. Thomasa Pathickala w kościele Chrystusa Króla w Vilakkannur, w stanie Kerala, na konsekrowanej hostii pojawiła się twarz Jezusa Chrystusa.

O watykańskim uznaniu cudu poinformował 9 maja abp Joseph Pamplany, metropolita Tellicherry obrządku syromalabarskiego. Uroczyste ogłoszenie tej decyzji nastąpi w kościele w Vilakkannur podczas Mszy odprawianej przez nuncjusza apostolskiego w Indiach abp. Leopoldo Girellego.

Abp Pamplany podkreśla, że ten cud „przyczynia się do wzmocnienia wiary w rzeczywistą obecność Jezusa w Eucharystii”. Przypomina przy tym, że ta rzeczywista obecność jest prawdą wiarą niezależną od cudów, a opartą na słowie Chrystusa.

Ksiądz Pathickal, ówczesny proboszcz w Vilakkannur, w czasie Podniesienia zauważył, że na konsekrowanej hostii pojawiła się plama. Stawała się coraz większa i jaśniejsza, aż zobaczył twarz. Postanowił wówczas odłożyć tę hostię i kontynuować odprawianie Mszy, używając innej. Po liturgii pokazał odłożoną hostię zakrystianowi, który natychmiast rozpoznał wizerunek Chrystusa. Hostię wystawiono do adoracji przez wiernych. Wiadomość szybko się rozeszła i do kościoła w Vilakkannur zaczęły napływać tysiące pielgrzymów, co spowodowało nawet interwencję lokalnych władz. Wówczas hostię przejęła syromalabarska archidiecezja Tellicherry w celu przeprowadzenia wymaganych przez Kościół w takim przypadku badań. W 2020 roku hostię powierzono ówczesnemu nuncjuszowi apostolskiemu w Indiach abp. Giambattiście Diquattro.

Prawda o rzeczywistej obecności Jezusa w Eucharystii bywa kontestowana także przez katolików. Ale w ciągu historii liczne cuda eucharystyczne umacniały wiarę w tę obecność. Najbardziej znane spośród nich, z Lanciano w VIII wieku i z Bolseny w 1263 roku, przyczyniły się do ustanowienia uroczystości Bożego Ciała. Dochodziło do nich również w ostatnich dziesięcioleciach: w Buenos Aires w 1996 roku, w Tixtla w Meksyku w 2006 roku oraz w Polsce: w Sokółce w 2008 i w Legnicy w 2013 roku. Za każdym razem hostia poddawana jest rygorystycznym badaniom naukowym. W większości przypadków, w tym także na hostii z Vilakkannur, analiza plam wykazuje grupę krwi AB, identyczną z plamami krwi na Całunie Turyńskim.