Parafia św. Anny w Piasecznie szczyci się zabytkowym kościołem, którego historia wpisuje się w dzieje miasta. Jest również jednym z centrów neokatechumenatu, działającego tu od prawie pół wieku.
W parafii funkcjonuje obecnie aż dwanaście wspólnot Drogi Neokatechumenalnej, które skupiają około czterystu osób. Członkowie neokatechumenatu angażują się w życie parafii. Pomagają w przygotowaniu narzeczonych do ślubu, prowadzą kurs dla młodzieży przed bierzmowaniem, tzw. Post Cresima. – Polega to na tym, że rodziny zapraszają do swoich domów niewielkie grupy młodzieży na cotygodniowe spotkania w rodzinnej atmosferze. W programie Post Cresima formuje się około dwustu osób – wyjaśnia proboszcz ks. Andrzej Krynicki. W podobnej formie odbywa się przygotowanie rodziców dzieci przyjmujących chrzest. Są oni zachęcani do jednorazowego spotkania z małżeństwem z określonej wspólnoty parafialnej.
Lider neokatechumenatu Marek Roszkowski opowiada, że w niedzielę okresu wielkanocnego grupy neokatechumenalne przeprowadzają „Misje na placu”. – Na przykościelnym terenie wygłaszamy katechezy kerygmatyczne. Śpiewamy i tańczymy w rytm pieśni neokatechumenalnych. Przy tym dzielimy się świadectwem wiary – tłumaczy.
Drugą z prężnych wspólnot jest w parafii Domowy Kościół. W ubiegłym roku powstały dwa nowe kręgi. Obecnie jest ich już osiem. Małżonkom w kryzysie pomaga Wspólnota Trudnych Małżeństw Sychar. Jej lider Piotr Kołodziejski zauważa, że na spotkania przychodzą małżonkowie na różnym etapie trudności. Pojawiają się zarówno razem, jak i osobno, gdy już trwa separacja. – To jedyna taka wspólnota na południe od Warszawy. Trafiają do nas ludzie z różnych parafii. Pomagamy przez program 12 kroków, czyli warsztaty rozwoju duchowego. Zdarzają się cuda i małżeństwa po paru latach separacji wracają do siebie – zapewnia.
Inną duchowość prezentuje wspólnota o nazwie Misja św. Teresy. Powstała, aby modlić się za osoby konsekrowane. – Każdy z nas wstawia się przed Panem Bogiem za konkretnego kapłana. Zna jedynie jego imię i rok święceń. Księża, prowadząc życie samotne, potrzebują wsparcia modlitewnego rodzin – mówi parafianka Aneta Kasiedczak.
W domu parafialnym pomoc oferuje Pracownia Osobowości – grupa psychologów i psychoterapeutów pod kierownictwem ks. Wojciecha Szychowskiego. – Do tej pory nie było takiego miejsca w Piasecznie. Cieszę się, że nasi parafianie i mieszkańcy miasta mogą skorzystać z profesjonalnej pomocy specjalistów, którzy żyją wartościami chrześcijańskimi – wyznaje duchowny.
Potrzebujących wspiera również parafialna Caritas. Kieruje nią s. Beata Proesler, pasterzanka. – Koncentrujemy się na wsparciu bezdomnych, których odnajdujemy w okolicznych pustostanach. Intensywnie współpracujemy z Miejsko-Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej w Piasecznie – mówi zakonnica. Bezdomni trafiający do Caritas mogą skorzystać z łaźni. – Ubieramy potrzebującego od stóp do głów. Otrzymuje posiłek i prowiant na drogę. Raz w tygodniu wydawane są paczki żywnościowe dla 50–60 osób. W okresie zimowym codziennie serwujemy gorące posiłki – opowiada. Bezdomni chętnie biorą udział w rekolekcjach organizowanych w Ośrodkach Apostolstwa Trzeźwości oraz wyjazdach do sanktuariów maryjnych. Raz w miesiącu odprawiana jest Msza Święta dla ubogich z dniem skupienia.
Powstanie parafii św. Anny datuje się na 1458 r. Księżna mazowiecka Anna nadała parafii ziemię z lasem, na której zbudowano drewniany kościół św. Macieja i św. Anny. Świątynia spłonęła wraz z pobliskim ratuszem w 1526 r. W latach 1550–1555 powstał murowany kościół, który stoi do dzisiaj. Wewnętrzny późnobarokowy wystrój świątyni pochodzi w większości z 1736 r.
W głównym ołtarzu umieszczono obraz Trójcy Świętej Giovanniego Antonia Pellegriniego, pochodzący z 1735 r. Warto zwrócić uwagę na ambonę w kościele, z rzadko spotykaną grupą rzeźb: św. Franciszka Ksawerego w towarzystwie dwóch nawróconych Afrykanów, którą wykonał Jan Jerzy Plersch. We wnętrzu można podziwiać także m.in. obraz Matki Bożej Piaseczyńskiej z XVIII w. oraz wizerunek świętych Anny i Joachima nauczających Matkę Bożą wykonany w 1822 r. przez Aleksandra Kokulara. Na jednej ze ścian kościoła umieszczono obraz św. Augustyna z połowy XVIII w., który przypisuje się Szymonowi Czechowiczowi.
W przejściu z zakrystii do prezbiterium usytuowany jest profilowany portal ceglany (ok. 1555 r.) z oryginalnymi drzwiami z blachy okutej skośną kratownicą z kołatką i zamkiem. Natomiast w arkadowej wnęce fasady wschodniej kościoła znajduje się późnobarokowa rzeźba św. Jana Nepomucena z 1736 r.
