Pięknym za nadobne

Przedpokój mieszkania. Mama ubiera małą córeczkę.

– Co to jest gorszy sort? – pyta dziewczynka.

– To jesteśmy my: ja tata, ty… – odpowiada kobieta.

– Ale co to znaczy? – nie ustępuje córeczka.

– Wiesz, co? Taki jeden pan powiedział, że jesteśmy gorsi niż on. Chodź, razem mu powiemy, że to nieprawda – proponuje mama, po czym bierze biało-czerwoną flagę i razem wychodzą z domu.

Kto nie pamięta tego spotu Platformy Obywatelskiej podjudzającego Polaków do poczucia się „gorszym sortem” i udziału 6 maja 2017 w Marszu Wolności – manifestacji przeciw rządom Prawa i Sprawiedliwości

Pomysł PO był naiwnie prosty: nastawić Polaków wrogo przeciw Jarosławowi Kaczyńskiemu poprzez powtarzane w tym spocie i potem następne tysiąc razy kłamstwo, że Kaczyński nazwał Polaków, a co najmniej wszystkich, którzy z PiS-em nie sympatyzują, gorszym sortem.

Przypomnijmy: W grudniu 2015 roku w wywiadzie dla TV Republika Kaczyński pytany o metody walki opozycji z PiS powiedział: „W Polsce jest taka fatalna tradycja zdrady narodowej. (...) To jest jakby w genach niektórych ludzi, tego najgorszego sortu Polaków. I ten najgorszy sort właśnie w tej chwili jest niesłychanie aktywny, bo czuje się zagrożony. (...) Wojna, komunizm, później transformacja przeprowadzona, tak jak ją przeprowadzono, właśnie ten typ ludzi promowała, dawała mu wielkie szanse; dziś on boi się, że te czasy się zmienią”.

Żeby nie rozumieć intencji i sensu tych słów trzeba mieć nadmiar złej woli i wziąć rozbrat ze zdrowym rozsądkiem. Kaczyński mówił metaforycznie o tych, i tylko tych Polakach, którzy – nawiązując do „tradycji zdrady narodowej”, a znamy dobrze z historii przypadki takiej zdrady – działają, choćby w instytucjach unijnych, na szkodę Polski i jej wizerunku na świecie. Nie nazwał tak ani wszystkich, ani poszczególnych Polaków, ale jedynie tych, którzy dla własnych korzyści „zdradzają Polskę”. Dlaczego ktoś miałby po tych słowach poczuć się „gorszym sortem”? Uderz w stół, a nożyce się odezwą.

Jarosława Kaczyńskiego w związku z jego wypowiedzią próbowano ciągać po sądach, ale wszystkie pozwy słusznie oddalono. Zdrowy rozsądek i poczucie rzeczywistości na szczęście wygrały z partyjnym zaślepieniem. Tymczasem miecz, którym chciano Kaczyńskiego zniszczyć, jest obosieczny.

Oto Grzegorz Schetyna wystrzelił w Poznaniu, że „dla dobra Polski i jej obywateli, dla naszego miejsca w Europie” PO musi wygrać wybory samorządowe oraz „zmobilizować wszystkie pozytywne siły i strząsnąć ze zdrowego drzewa naszego państwa PiS-owską szarańczę”.

Co będzie, gdy zwolennicy PiS poczują się nazwani „szarańczą” i zechcą szukać satysfakcji w sądzie? Co będzie, kiedy podobnie, jak zwolennicy PO, postanowią zignorować prawdziwy sens metafory użytej tym razem przez totalną opozycję? A może – jak w maju 2017 roku – zobaczymy spot, a w nim przedpokój jednego z tysięcy polskich mieszkań:

– Mamo, a co to jest szarańcza? – pyta dziewczynka.

– To jesteśmy my: ja, tata, ty… – odpowiada kobieta.

– A babcia?

– Babcia, to na pewno.

– Ale co to znaczy?

– Wiesz, co? Taki jeden pan powiedział, że nie jesteśmy ludźmi, tylko insektami niszczącymi wszystko, co spotkamy na drodze.

– Trzeba mu powiedzieć, że to jest nieprawda.

– To chodź, razem mu powiemy.

Kobieta bierze biało-czerwoną flagę i wraz z córeczką wychodzą z domu. Być może na zbliżający się Marsz Niepodległości, czyli w słowniku opozycji: marsz faszystów.

Taką scenkę bardzo łatwo sobie wyobrazić. Można by powiedzieć parafrazując Moliera: Sam tego chciałeś Grzegorzu Schetyno. Jeśli Prawo i Sprawiedliwość zechce Platformie Obywatelskiej odpłacić pięknym za nadobne – kto odbierze mu do tego moralne prawo?