Obraz, który uratował dziecko

– Maria i Nataniel namalowali kobietę w ciąży i wysłali obraz na nasz konkurs. Tata Marysi spotykał w czasie spacerów z psem dziewczynę, której ojciec jest alkoholikiem, a matka jest współuzależniona od niego. Zaczął z nią rozmawiać. Okazało się, że związała się ona z chłopakiem podobnym do swojego ojca. Była w ciąży. Miała depresję i inne problemy. Rozważała aborcję. Nie chciała, żeby dziecko miało niezaangażowanego, nieczułego ojca. Nie chciała też, żeby nie było ono dowodem jej porażki życiowej – opowiada Magdalena Guziak-Nowak, dyrektor projektów edukacyjnych Polskiego Stowarzyszenia Obrońców Życia Człowieka. – Tata Marysi wysłał dziewczynie esemesem obraz swojej córki i jej kolegi. „Podaj mi choć jeden powód, dlaczego mam je urodzić” – powiedziała dziewczyna. Nikt na ziemi nie będzie cię kochać tak jak to dziecko” – odpowiedział tata. Kilka miesięcy później urodził się maluszek – kończy swą opowieść organizatorka konkursu. To nie pierwsza taka historia. Kilka lat temu pod wpływem amatorskiego filmu uczestników konkursu inna mama zrezygnowała z aborcji.

Organizowany od 17 lat konkurs Pomóż ocalić życie bezbronnemu daje młodzieży możliwość wypowiedzenia się na różne tematy związane z ochroną życia człowieka. Nastolatki  poruszają w nich wszystkie aktualne zagadnienia bioetyczne jak aborcja, antykoncepcja, in vitro czy eutanazja. Organizatorzy obserwują, że z roku na rok wzrasta liczba konkursowych zgłoszeń koncentrujących się wokół starości, kresu życia i adopcji. Niektórzy wplatają w swoje prace wątki patriotyczne. – Biorąc udział w naszym konkursie, młodzież ma okazję do zastanowienia się nad wartością życia człowieka i jego godnością oraz nad różnymi kwestiami bioetycznymi. Przy okazji nastolatki prezentują swoje różnorodne talenty m.in. pisarskie, malarskie, reżyserskie, aktorskie. To jeden z najważniejszych projektów edukacyjnych naszego stowarzyszenia. Pokazuje nam, jak myśli młodzież i jakich argumentów używa w dyskusji o wartości życia – przekonuje Magdalena Guziak-Nowak.

Konkurs odbywa się w trzech kategoriach: literackiej, plastycznej i multimedialnej oraz w trzech kategoriach wiekowych: klasy IV-VI i VII-VIII szkoły podstawowej oraz wszystkie klasy szkół ponadpodstawowych. Dla uczniów szkół podstawowych przewidziane są nagrody rzeczowe m.in. sprzęt elektroniczny, gry planszowe i książki. Laureaci trzech pierwszych miejsc z każdej kategorii dla uczniów szkół ponadpodstawowych mogą liczyć na nagrody finansowe. Za zajęcie pierwszego miejsca w każdej kategorii finaliści otrzymają po 1500 zł. – Wypowiedzi laureatów poprzedniej edycji pokazują, że to nie nagrody stanowią dla nich motywację do wzięcia udziału w konkursie. Jak przyznała Katarzyna Wójtowicz, zdobywczyni II miejsca w kategorii literackiej dla uczniów szkół ponadpodstawowych, „Postawa pro-life jest zgodna z moim sumieniem i to czyni ją nieodłącznym elementem mojej osobowości. Opowiadanie się za życiem to wyzwanie warte podjęcia” - cytuje nastolatkę organizatorka.

Wybór na patrona konkursu bł. ks. Jerzego Popiełuszki nie jest przypadkowy. Nazywano go „obrońcą kołyski”. Jako duszpasterz służby zdrowia spotykał się z lekarzami, pielęgniarkami, położnymi i studentami medycyny. Pomagał finansowo i organizacyjnie samotnym matkom i młodym dziewczynom w ciąży, które wahały się, czy urodzić dziecko. Przygotowywał paczki żywnościowe i wyprawki niemowlęce, rozdawał lekarstwa. Mówił, że „Zadaniem Kościoła jest nie tylko teoretyczne głoszenie świętości życia, prawa do życia nienarodzonych, lecz także praktyczna obrona tego prawa”.

Organizatorem konkursu jest Polskie Stowarzyszenie Obrońców Życia Człowieka z siedzibą w Krakowie. Stowarzyszenie powstało w 1999 r. Jego misją jest edukacja w zakresie pro-life oraz szeroko rozumiana ochrona życia człowieka na każdym etapie jego rozwoju. Organizacja obejmuje pomocą materialną potrzebujące kobiety w ciąży, samotnych rodziców oraz rodziny podejmujące trud wychowania niepełnosprawnego dziecka. Ponadto wspiera rodziców spodziewających się narodzin chorego dziecka i prowadzi Telefon Zaufania Pro-life dla kobiet będących w ciąży, które znajdują się w bardzo trudnej sytuacji rodzinnej i materialnej.

***

Konkurs, który uratował dzieci

Obraz przedstawiał kobietę w ciąży. Film opowiadał o tej nieplanowanej. Umieszczone w przestrzeni publicznej uratowały dwoje dzieci. I obraz, i film zostały nagrodzone w konkursie pro-life dla młodzieży. O jego kolejnej edycji z Magdaleną Guziak-Nowak rozmawia Agata Gołda.

Już po raz 17. Polskie Stowarzyszenie Obrońców Życia Człowieka organizuje konkurs pro-life na prace plastyczne, literackie i multimedialne. Czy to aborcja, jako najbardziej oczywiste skojarzenie z tematami pro-life, dominuje w pracach konkursowych?

- Młodzież nie skupia się tylko i wyłącznie na ochronie życia człowieka na najwcześniejszym etapie jego rozwoju. Porusza różne bioetyczne zagadnienia. Do najczęstszych należą ochrona życia nienarodzonych dzieci, antykoncepcja, in vitro, starość, kres życia, eutanazja i aborcja. W wielu pracach przewijają się wątki patriotyczne.

Coś jeszcze jest Was w stanie zaskoczyć, skoro do tej pory obejrzeliście i przeczytaliście już blisko 25 tys. prac?

- Średnio co roku dostajemy około tysiąca prac plastycznych, literackich i multimedialnych, które młodzież wykonuje godzinami w wolnym czasie, choć mogłaby wtedy oglądać filmy lub oddawać się innym pasjom. Wszystkie dzieła są wyjątkowe i niepowtarzalne. W wielu ukryte są prawdziwe historie, które wydarzyły się w ich rodzinach. To poruszające, gdy nastolatka opisuje towarzyszenie swojej babci w umieraniu i własną przemianę, która zaszła w niej pod wpływem tego wydarzenia. Albo gdy czytam opowiadanie o kobiecie nachalnie namawianej do aborcji, która jednak rodzi dziecko, a pod koniec w post scriptum: „To prawdziwa historia o mojej babci i mojej mamie”. Ciągle mam też przed oczami namalowane na wielkim płótnie farbą olejną kontury Polski, w które były wpisane tablice Dekalogu z zaakcentowanym V przykazaniem. Poruszyła mnie praca plastyczna, w której uczennica szkoły podstawowej przedstawiła artystyczną wizję tkania nowego życia czy rysunek przedstawiający małą dziewczynkę, czekającą na schodach domu na swoich rodziców.
Zaskakuje mnie – ale też bardzo cieszy! – rosnąca popularność poezji. Wrażliwość na słowo, szczególnie w kontekście ochrony życia, jest bardzo ważna, bo słowa kształtują rzeczywistość. Trudno też nie być pozytywnie zaskoczoną, kiedy w kategorii multimedialnej dostajemy grę komputerową pro-life.
Bliska jest mi idea adopcji. Ciągle musimy przypominać, że powierzenie wychowania dziecka innej rodzinie jest ze strony rodziców biologicznych aktem miłości wobec dziecka. Nasi młodzi uczestnicy coraz częściej podejmują ten temat.