Kardynała nagrodzono za zaangażowanie w pokojowe rozwiązanie konfliktu zbrojnego w Donbasie a J. Tombińskiego – za działania wspierające dialog polsko-ukraiński oraz transformację systemową na Ukrainie.
Pozostali laureaci to: Timothy David Snyder – amerykański historyk, specjalista zakresie dziejów Europy Środkowej i Wschodniej – za obiektywizm badawczy w przedstawianiu zagadnień historycznych, kształtując w ten sposób pozytywne stosunki między narodami w poczuciu odpowiedzialności za przyszłość; Oksana Zabużko – ukraińska pisarka, poetka i eseistka – za wnikliwe studium destrukcji społeczeństwa, będącej skutkiem sowieckiego totalitaryzmu; Brigit Weber – niemiecka filantropka – za organizowanie pomocy humanitarnej dla osób poszkodowanych w wyniku działań wojennych w Donbasie i Jana Zinkiewicz – lekarka i wolontariuszka, która wyniosła 129 rannych z pola bitwy podczas wojny w Donbasie, za heroiczną postawę ofiarności oraz osobisty przykład poświęcenia i odwagi.
Uroczysta gala wręczenia statuetek, przedstawiających anioła trzymającego w ręku gałązkę palmową – symbol zwycięstwa i niezłomności – odbędzie się w bazylice św. Sofii w Rzymie, a poprzedzi ją wspólna modlitwa oraz koncert w wykonaniu ze kwartetu „Toccata Nova”. W niedzielę 28 bm. z laureatami nagrody spotka się w tej świątyni Franciszek, który w tym dniu w godzinach popołudniowych odwiedzi ją.
Komitet przyznający nagrodę wyjaśnił, że w bieżącym roku wyróżniono osoby, których działania są zbliżone do postawy heroizmu, odwagi i otwartości patrona nagrody – bł. ks. Emiliana Kowcza. Chciano w ten sposób wskazać na ważność i aktualność takich wartości jak filantropia, bezinteresowność, tolerancja, dialog międzynarodowy, wyznaniowy i religijny, zbliżenie i pojednanie między narodami, szacunek dla odmienności, niezależnie od kontekstu historyczno–politycznego. Wydaje się to szczególnie ważne w obecnej sytuacji działań wojennych, które prowadzi Rosja przeciw Ukrainie – podkreślili przedstawiciele UKGK.
Emilian Kowcz (1884-1944) urodził się w Kosmaczu na Ukrainie. Przez ponad 20 lat był proboszczem w Przemyślanach koło Lwowa. Jego postawa otwartości na każdego człowieka, bez względu na narodowość i religię, szczególny wyraz znalazła w trudnych latach wojny. Uwięziony przez hitlerowców za ratowanie godności ludzkiej, najpierw we Lwowie, a potem na Majdanku, swój pobyt w obozie traktował jako dar Opatrzności. Jego życie i działalność zostały uhonorowane przez wiele osób i instytucji: m.in. Rada Żydowska Ukrainy nadała mu tytuł „Sprawiedliwego Ukrainy”, a Kościół katolicki ogłosił go błogosławionym – beatyfikacji dokonał Jan Paweł II podczas pielgrzymki na Ukrainę 27 czerwca 2001 r. we Lwowie.