Leon Wyczółkowski „Białe storczyki i begonia” 1910
Od chwili otwarcia w końcu października ekspozycja ta cieszy się dużym powodzeniem u widzów. Nic dziwnego. Jest to bowiem unikatowa prezentacja 250 dzieł. Ze względu na wrażliwość na mechaniczne uszkodzenia nie są one na co dzień wystawiane ani wypożyczane. Wystawa w MN okazała się więc specjalną okazją do poznania miejsca pastelu w tradycji polskiej sztuki. A jest na co popatrzeć i czym się zachwycić.
Autorzy wystawy prezentują dzieła polskich artystów od okresu stanisławowskiego w drugiej poł. XVIII w. na tle sztuki europejskiej. Oprócz dzieł powszechnie znanych zalazły się tu prawdziwe niespodzianki. Nasi malarze posługiwali się tą techniką do wyrażania rozmaitych tematów, od artystycznych impresji po ważne treści kulturowe i patriotyczne. Najbardziej charakterystycznym i atrakcyjnym dowodem na to jest świetny cykl „Skarbiec wawelski”, stworzony przez Leona Wyczółkowskiego w 1907 r., w którym artysta w zaskakującej dla tematu technice uwiecznił narodowe skarby z katedry na Wawelu.
Na wystawie zwracają uwagę prace z przełomu XIX i XX w., m.in. portrety spod ręki takich mistrzów pastelu jak Stanisław Wyspiański i Stanisław Ignacy Witkiewicz. Ciekawe, że techniką tą posługiwali się wizjonerzy, którzy w historii polskiej sztuki zajęli miejsce jako wybitni dramatopisarze i teoretycy kultury.
Wystawie towarzyszył bogaty program edukacyjny, w trakcie którego odbyło się wiele wykładów przybliżających historię pastelu i autorów prezentowanych obrazów.
Stanisław Wyspiański „Dziewczynka w ludowym stroju” 1901
Anna Bilińska „Wieśniaczka z dzieckiem” 1891
Mirosław Winiarczyk |