komentarze Bractwa Słowa Bożego
autor: Marcin Karasek, kleryk IV roku WSDDW-P; ks. Mariusz Kowalski
Pierwsze czytanie: Ap 15, 1-4
Bestia pokonana! Pokonana przez tych, którzy zaufali Panu – sługi Boga żywego. Rozbrzmiewa pieśń Mojżesza i Baranka. Pieśń chwały, pieśń głosząca wielkość i moc Najwyższego! Słudzy Boga chwalą Jego dzieła. Poznając dzieło Boga, możemy poznawać Jego samego. Między innymi przez swoje dzieła Bóg objawia siebie światu. Dziękuj Mu za to, czego dokonał, za to, że nieustannie dobro wygrywa ze złem – najpełniej w Chrystusie. Drogi Boga są sprawiedliwe, wędrowanie nimi wymaga od nas zaufania i wierności. Warto wejść na drogę Boga, która bezpiecznie prowadzi do celu – życia wiecznego. Bezpiecznie nie znaczy wygodnie. Bezpiecznie znaczy na zawsze wiernie wobec Boga. Nic ani nikt nie jest w stanie odłączyć mnie od Niego, nic ani nikt nie sprowadzi mnie na manowce grzechu „(…) zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną”.
Wiedząc z kim, którędy i do Kogo, możemy wędrować wyznaczonym drogami. Znane nam są wyroki Boga, wiemy, czego od nas chce Ten, który jest miłością! Święty Jan zapisał, że „przyjdą wszystkie narody i padną na twarz (…)”. Jeżeli przyjdą, to najpierw wyjdą i przejdą. Wyjdą z miejsca, gdzie zastało ich Boże wołanie. Skąd Ty wyruszysz już dziś? Zwycięski król czeka, nie bój się przejść Jego drogą, nawet jeżeli zrobisz dłuższy przystanek na Golgocie.
Psalm responsoryjny: Ps 98, 1bcde. 2-3b. 7-8. 9
Wyśpiewuj razem z psalmistą chwałę naszego Boga. Wychwalaj Go za cuda, których dokonał w Twoim życiu. Postaraj się codziennie dostrzegać, jak Bóg okazuje zbawienie. Zachwyć się tym, uciesz się, dziękuj Mu na modlitwie! Cały świat stworzony przez Boga oddaje Mu cześć: ptaki śpiewające, drzewa szumiące, wody płynące. A Ty i ja? Ile w nas radości i dziękczynienia?
Bóg, który będzie nas sądził z miłości, jest blisko Ciebie i mnie. Zaproś Go do codzienności. Podporządkuj swoje wybory i postępowanie zasadom tego sprawiedliwego i kochającego Ojca. On przyjmie Ciebie do swojej chwały, zamieszkasz w Domu Tego, który był, jest i będzie na wieki.
Ewangelia: Łk 21, 12-19
To pewien paradoks: za życie poświęcone Bogu, który jest Miłością, świat nas prześladuje i nienawidzi; więzi; osądza i wymierza kary. Odrzucenie za miłość, kara za okazywanie dobra, osąd za wiarę w Boga. Ten niezrozumiały schemat trwa od dwóch tysięcy lat. Doświadczył go na sobie nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus. Doświadczamy go Ty i ja, kiedy tylko zaczynamy przybliżać się do Jezusa i nie ukrywamy tego przed innymi ludźmi.
Zbawiciel obiecał, że nie spadnie nam włos z głowy, a dzięki wytrwałości ocalimy życie. Dla Niego warto wytrwale znosić osąd i karę świata. Warto potwierdzać swoją wiarę i świadczyć o Zmartwychwstałym, tak jak umiemy. Pomódl się dziś, abyś pytany, „czy jesteś wyznawcą Chrystusa”, bez względu na okoliczności zawsze umiał odpowiedzieć „tak, jestem! I jestem z tego dumny”.
.jpg)
Co? Gdzie? Kiedy?
