O tym, czy w zakładzie pracy będzie tworzony fundusz socjalny czy pracownikom zostanie wypłacone świadczenie urlopowe, pracodawca decyduje w styczniu. Kwota świadczenia urlopowego dla pracownika zatrudnionego na pełny etat w 2017 r. wynosi maksymalnie 1185,66 zł.
Dla pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub prace o szczególnym charakterze świadczenie to maksymalnie 1580,89 zł, a dla pracowników młodocianych w pierwszym roku nauki – 158,09 zł, w drugim roku – 189,71 zł, w trzecim roku – 221,32 zł.
Wysokość świadczenia urlopowego nie może przekroczyć wysokości odpisu podstawowego odpowiedniego do rodzaju zatrudnienia pracownika, z tym że wysokość świadczenia dla pracowników ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy pracownika.
Jeżeli w zakładzie pracy są świadczenia urlopowe, wypłaca się je raz w roku kalendarzowym. Warunkiem przyznania świadczenia urlopowego jest korzystanie przez pracownika z urlopu wypoczynkowego w wymiarze co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych. Po spełnieniu warunku minimalnej liczby dni urlopu pracodawca ma obowiązek wypłacić świadczenie nie później niż w ostatnim dniu poprzedzającym rozpoczęcie urlopu wypoczynkowego przez pracownika. Pracownik nie musi wypełniać żadnego wniosku, nie ma również znaczenia wysokość dochodu pracownika oraz jego rodziny.
Wysokość odpisu podstawowego na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, z którego jest wypłacane świadczenie urlopowe, to 37,5 proc. przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim lub w drugim półroczu roku poprzedniego. Do ustalenia wysokości odpisu przyjmuje się kwotę wyższą. W 2017 r. przy naliczaniu wysokości odpisu przyjmuje się wynagrodzenie w wysokości 3161,77 zł. Dla pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy kwota ta jest ustalana proporcjonalnie do wymiaru etatu.
Wysokość odpisu na pracowników młodocianych jest uzależniona od roku nauki. I tak w pierwszym roku nauki wynosi 5 proc., w drugim roku nauki – 6 proc., a w trzecim roku nauki – 7 proc. przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Inaczej jest liczona kwota odpisu na pracownika wykonującego prace w szczególnych warunkach lub prace o szczególnym charakterze i wynosi 50 proc. przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.
Pracodawca ma prawo zwiększyć odpis o 6,25 proc. na każdą zatrudnioną osobę, która posiada orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Ponadto odpis ten można zwiększyć na każdego emeryta i rencistę objętych opieką socjalną – o 6,25 proc. Z kolei pracodawcy, który zdecydowali się na prowadzenie zakładowego żłobka lub klubu dziecięcego, mogą zwiększyć odpis na ZFŚS na każdą zatrudnioną osobę, pod warunkiem przeznaczenia całości tego zwiększenia na prowadzenie tego żłobka lub klubu dziecięcego o 7,5 proc. tego odpisu.
Korzyścią zarówno dla pracodawcy, jak i dla pracownika jest fakt, że od kwoty wypłaconego świadczenia urlopowego nie nalicza się składek na ubezpieczenie społeczne pracowników.
.jpg)
Co? Gdzie? Kiedy?
