„Kiedy byłem w więzieniu, o świcie nie wiedzieliśmy, czy znów zobaczymy zachód słońca po dniach naznaczonych torturami, nękaniem, przemocą i przesłuchaniami – wspomina sędziwy kardynał, mieszkający obecnie we Włoszech. – Podczas przetrzymywania w obozach pracy, w kopalniach, gdzie wydobywaliśmy miedź i piryt, gdyby choć jeden kamień odpadł w tunelach i spadł na nas, wszyscy byśmy polecieli do Nieba, Z uwagi na trudne warunki, w których pracowaliśmy bez żadnego zabezpieczenia i ochrony”. Uwięziony kapłan nie tracił jednak nadziei.
Nigdy bym nie uwierzył po tylu otrzymanych kopniakach, okropnym bólu łańcuchów, które strasznie ściskały moje nadgarstki, po tym, jak pozbawiono mnie przede wszystkim wolności, bez możliwości sprawowania posługi kapłańskiej, bez możliwości służenia ludowi i głoszenia zbawczej Dobrej Nowiny, że będę przeżywał tak piękne dni, bogate w dary duchowe i służbę wiernym dla zbawienia dusz. Nigdy bym nie pomyślał, że dostanę biret kardynalski, wielki, niespodziewany prezent, naprawdę wielki dar, za który nigdy nie przestanę dziękować z całego serca papieżowi Franciszkowi
– wyznał kard. Simoni.
Swą obecność przy wygłaszaniu przez papieża orędzia i udzielaniu błogosławieństwa „Urbi et Orbi” (Miastu i światu) przyjął z wielkim wzruszeniem, gdyż stanie w miejscu, z którego odmawiało modlitwy i błogosławiło, tak wielu papieży w dziejach Kościoła.
Co? Gdzie? Kiedy?
