Święto loretańskie

Mszy św. o godz. 16.30 przewodniczył bp Dariusz Zalewski z Ełku, który w swoim herbie ma figurę Matki Bożej Loretańskiej. W homilii zaznaczył m.in., że kto walczy z rodziną, walczy z radością i równowagą życia.

Bezpośrednim przygotowaniem i wprowadzeniem do Eucharystii był Akatyst ku czci Najświętszej Maryi Panny w wykonaniu sióstr loretanek.

W sanktuarium loretańskim w polskim Loretto znajduje się łaskami słynąca figura MBL, która jest wierną kopią figury Madonny Loretańskiej z Domku Loretańskiego we włoskim Loreto.

W Loreto rozważamy i odkrywamy na nowo narodziny Chrystusa – Słowa Bożego, i Jego ziemskie życie, pokorne i ukryte, życie dla nas i z nami 

– powiedział przed laty św. Jan Paweł II.

Dzień ten jest także świętem patronalnym Rodziny Loretańskiej, powstałej 23 lata temu przy tutejszym Sanktuarium, którą reprezentują dziś osoby świeckie, ale także kapłani i siostry zakonne – zaznaczyła s. Brygida Olędzka, przełożona generalna Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Loretańskiej.

Są i inni wierni, którzy w tym miejscu przeżywają swoją głębszą wieź z Kościołem oraz oddają cześć Matce Słowa Wcielonego. Maryja w czczonym przez nas tu wizerunku, odwołuje nas do domu Świętej Rodziny z Nazaretu, stąd Sanktuarium w Loreto, łącząc wiele tajemnic życia Bożego, staje się domem Bożym, do którego przychodzimy z naszymi doczesnymi sprawami. Loreto bowiem to Sanktuarium Słowa Wcielonego, Ducha Świętego, Niepokalanej, ukrytego życia Chrystusa, ale także życia rodzinnego, uświęconej pracy i pojednania, Sanktuarium „Niech mi się stanie”, ludzi chorych i tych, co są w drodze.

Członkowie Rodziny Loretańskiej od beatyfikacji bł. ks. Ignacego Kłopotowskiego co miesiąc podejmują czuwania nocne.