U starowiejskiej Pani

Tak się stało i w 1821 r. jezuici otrzymali ten popauliński klasztor, otworzyli tu kolegium i nowicjat, obraz naprawili, a święty otrzymał nie tylko nowy srebrno-pozłacany płaszcz, ale też relikwiarz na różaniec. Były to wota obiecane mu przez przełożonego domu o. Jackowskiego, w zamian za wsparcie pracy duszpasterskiej starowiejskich współbraci.

Wsparcie było konkretne: jezuici zostali zaproszeni do poprowadzenia rekolekcji dla kapłanów w przemyskim seminarium, potem o kolejne i kolejne, i tak jest do dziś. Płaszcz zdobi ołtarz świętego, a relikwiarz znajduje się w gablocie starowiejskiej domowej kaplicy pod wezwaniem św. Stanisława Kostki, zwanej nowicjacką. W ołtarzu kaplicy umieszczono niewielką, piękną i bezcenną XVII-wieczną figurkę Matki Bożej Loretańskiej, w jego rogu po lewej stronie stoi srebrna trumienka z relikwiami św. Stanisława Kostki. To bardzo prywatne miejsce modlitwy księży jezuitów znajduje się na pierwszym piętrze kolegium, nad zakrystią kościoła. Na ścianie naprzeciw wejścia do kaplicy umieszczono tablicę upamiętniającą niezwykłe uzdrowienie jednego z mieszkańców starowiejskiego klasztoru, żyjącego w pierwszej połowie XIX w. o. Józefa Sachera.

Był on znakomitym lekarzem, po porady medyczne przyjeżdżali do niego chorzy nawet z Krakowa. Leczył nie tylko swych współbraci, ale też, bezinteresownie, okoliczną ludność. Biednym dawał lekarstwa za darmo, zamożnym – w zamian za ofiarę na klasztor. Kiedy sam w 1834 r. poważnie zachorował, ukazali mu się św. Andrzej Bobola wraz ze św. Ignacym i wtedy został uzdrowiony.

– Andrzej Bobola, choć urodził się w pobliskim Strachocinie, nigdy tu nie był, przynajmniej jako jezuita – mówi ks. Sochacki i dodaje: – Ale właśnie tu jest najstarsze miejsce jego kultu. W 1910 r. jezuici przebudowali pauliński skarbiec na kaplicę poświęconą męczennikowi. Wchodzi się do niej wprost z kościoła. Ozdobiona jest stiukami przedstawiającymi sceny z życia świętego: ukazuje mu się Chrystus z krzyżem na obłoku w otoczeniu aniołów, są sceny męczenia go przez Kozaków, jest też święty w otoczeniu aniołów, z symbolami męczeństwa i herbami Królestwa Polskiego, Wielkiego Księstwa Litewskiego i herbem Bobolów. W kaplicy znajdują się relikwie świętego. W każdą środę trwa w niej całodzienna adoracja.

Bardzo ciekawym, bogatym w eksponaty i dostarczającym wielu wzruszeń miejscem jest muzeum klasztorne. Obok dramatycznie wyglądających szczątków spalonego cudownego obrazu są tu bezcenne pamiątki związane m.in. z Janem Pawłem II, Piusem VI, Piusem IX, ks. Piotrem Skargą, o. Beyzymem, ks. Gurgaczem, ale też cenne obrazy – wśród nich najstarsza kopia cudownego obrazu Matki Bożej Częstochowskiej – grafiki, rzeźby, kolekcja szat liturgicznych, wspaniałe zbiory misyjne i etnograficzne oraz unikalna kolekcja szopek. W sumie zgromadzono tu ponad 4 tys. eksponatów.

Szukający miejsc wyciszenia i refleksji mogą odwiedzić otwarty przed sześciu laty przy starowiejskiej bazylice Ogród Biblijny. Wchodzi się do niego przez bramę symbolizującą bramę do raju. Można w nim kontemplować kolejne odsłony historii zbawienia: jest tu raj z postaciami Adama i Ewy i drzewem poznania dobra i zła, Wieża Babel, przejście przez Morze Czerwone, tablice z dziesięciorgiem przykazań, makiety Egiptu, Ziemi Świętej, półwyspu Synaj, Betlejem, rzeka Jordan i Kana Galilejska, Góra Błogosławieństw i Golgota. Wzdłuż ścieżek rosną tuje, drzewa oliwne, palmy, ale też dziewanny, osty, glicynie, róże. Cały teren można oglądać z dziewięciometrowej wieży widokowej. Dostępna jest mobilna aplikacja ułatwiająca samodzielne zwiedzanie.

Obok kolegium jezuitów, w Domu Formacji Stałej „Manresa”, można odbywać rekolekcje z prowadzeniem indywidualnym, odbywają się tu dni skupienia dla księży i dla osób świeckich.