Teatr Królewski w Starej Oranżerii powstał bowiem w tym samym czasie, co słynna opera buffo wielkiego kompozytora. Dyrektor Polskiej Opery Królewskiej (powstałej w ubiegłym roku w wyniku reformy Warszawskiej Opery Kameralnej) Ryszard Peryt ma wieloletnie doświadczenia w pracy nad utworami Mozarta, przeniósł przecież na scenę wszystkie opery wiedeńczyka. Także tym razem odtworzył klimat, styl i wdzięk rokokowych przedstawień mozartowskich. Peryt nie ulega bowiem żadnym modom na uwspółcześnianie na siłę oper Mozarta. Chciał wystawić „Figara” tak, jak pragnął Mozart i jego włoski librecista Lorenzo da Ponte.
Spektakl – wystawiony w oryginalnej włoskiej wersji językowej – iskrzy się dowcipem, elegancją, piękną muzyką (od sławnej uwertury począwszy) i stylową grą śpiewaków, wspaniale wykonujących wszystkie arie. Skromna scenografia została wzbogacona wirtualnymi obrazami malarskich dzieł z epoki. Bawimy się więc perypetiami znudzonego sobą małżeństwa oraz salonowymi intrygami i igraszkami dworskimi, zanurzeni w klimacie epoki końca XVIII w. Z ciekawością czekamy na kolejne premiery w Polskiej Operze Królewskiej.
Polska Opera Królewska. Teatr Królewski w Starej Oranżerii. Łazienki Królewskie. Wolfgang Amadeusz Mozart. „Le nozze di Figaro”. Kierownictwo muzyczne, dyrygent: Ruben Silva. Inscenizacja, scenografia, reżyseria: Ryszard Peryt. Wykonawcy: Witold Żołądkiewicz, Anna Wierzbicka, Iwona Lubowicz, Makar Pihura, Marcjanna Myrlak, Aneta Łukaszewicz i inni.