1 listopada
piątek
Seweryna, Wiktoryny
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Bard Niepodległej

Ocena: 2.525
5736

Śpiewa o rzezi wołyńskiej i Katyniu, o Kościuszce i Piłsudskim. Pisze o wartości Dekalogu i zagrożeniach gender. Lech Makowiecki – artysta zaangażowany.

Jego utwory cieszą się ogromną popularnością, także wśród młodzieży. Milionowe wejścia w internecie miały ballady „Katyń 1940” i „Ostatni nabój”, setki tysięcy – pieśni o bohaterach legionów i o rotmistrzu Pileckim, „Quo vadis, Polonia?” o żołnierzach września, „Czterdziesty czwarty”o powstaniu warszawskim, „Klasztor” o Monte Casino.

– Słucham go od lat. Wciąż jestem pod wrażeniem, w jaki sposób potrafi opowiedzieć o Polsce, o naszej historii i o nas samych. Za piosenki i wiersze jestem mu bardzo wdzięczny. Trudno mi wyobrazić sobie, by mogło kiedyś zabraknąć jego mądrości – mówi prof. Krzysztof Szwagrzyk, wiceprezes IPN, znany z poszukiwań szczątków polskich bohaterów na „łączkach” nie tylko w stolicy.

MON przed rokiem nagrodził Lecha Makowieckiego Odznaką Honorową Kustosza Tradycji, Chwały i Sławy Oręża Polskiego, a Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego – srebrnym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Wcześniej otrzymał nagrodę Fundacji Patriotycznej Jana Pietrzaka „Żeby Polska Była Polską”, a ostatnio, od premiera Mateusza Morawieckiego, medal Stulecia Niepodległej.

Dla środowisk liberalno-lewicowych stał się artystą niewygodnym. Kiedy w jednej ze szkół nauczycielka odtworzyła utwór „Rok 966”, gdzie padają słowa „genderowe dno”, rozpętała się przeciwko niej medialna burza. Redakcja „Gazety Wyborczej” zwróciła się do dyrekcji szkoły i burmistrza Sycowa o ustosunkowanie się do sprawy. Powiadomiono kuratorium oświaty. 

 

Z politechniki na scenę

Początkowo muzyka była jego hobby, podobnie jak sporty wodne i walki. Urodził się w Rypinie, jako nastolatek nurkował, pływał na żaglówkach, zdobył stopień sternika jachtowego. – Chciałem konstruować okręty, dostałem się na Politechnikę Gdańską – opowiada. W czasie studiów współpracował z Rudim Schubertem, znanym artystą kabaretowym. Rozpoczęły się występy festiwalowe, łącznie z tym najważniejszym: krakowskim Festiwalem Piosenki Studenckiej. Jako lider zespołu Babsztyl (230 tys. sprzedanych płyt) Lech Makowiecki zaliczył większość najważniejszych młodzieżowych, studenckich i ogólnopolskich festiwali, od Opola po Piknik Country w Mrągowie. Wracał z nagrodami i wyróżnieniami.

Kiedy w 1978 r. obronił tytuł magistra inżyniera, zrozumiał, że to nie ten dyplom będzie mu potrzebny. W tamtym jednak czasie bez certyfikatu nie można było wykonywać zawodu muzyka. – Pamiętam „egzamin na piosenkarza”. Profesor Aleksander Bardini na czele piętnastoosobowej komisji przesłuchiwał młodych adeptów. Spojrzał w moje papiery: „Panie inżynierze, a czego pan tu szuka między artystami?”. „Panie profesorze, żadna praca nie hańbi” – odpowiedziałem nieco frywolnie. Mimo to udało mi się jakoś wybronić i dostałem „glejt” na bycie artystą – wspomina Lech Makowiecki. 

Zaczął nagrywać programy telewizyjne. Od 35 lat śpiewa z żoną Bożeną w zespole country folk Zayazd. – Widziałem, że niektóre z moich utworów, jak „Katyń”, „Wołyń”, „Obudź się, Polsko”, wywołują łzy u słuchaczy. Doświadczyłem, jak ogromną moc oddziaływania może mieć piosenka. Poczułem, że bezsensowna jest sztuka, która tylko bawi, bo sztuka powinna wzruszać i poruszać. Przecież pieśni takie jak „My, pierwsza brygada” dodawały żołnierzom wiary i siły, że mogli wygrywać bitwy i odzyskać wolność – mówi.

Uznał, że także teraz pieśni patriotyczne mogłyby pomagać w wychowywaniu młodzieży. – Ostatnie 30 lat tzw. wolnej Polski znacznie bardziej zdemoralizowało polską młodzież, niż 123 lata zaborów, niemiecka okupacja czy pół wieku komuny – zauważa. – W latach 1979-1981 uczyłem przedmiotów zawodowych w Technikum Budowy Okrętów „Conradinum”. Zrozumiałem wtedy, że młodzież mamy kapitalną, trzeba jej tylko dobrze przedstawiać historię: nie przez wkuwanie dat, ale tak, by przeszłość ukazać w sposób atrakcyjny – wtedy wiedza sama wchodzi do głowy. Pomyślałem, że jeśli będę posługiwał się wierszem, piosenką, teledyskiem, oddziaływanie będzie dużo mocniejsze.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:

Dziennikarka tygodnika „Idziemy”, absolwentka ziołolecznictwa na SGGW i dziennikarstwa na UW, korespondentka Vatican News


irena.swierdzewska@idziemy.com.pl

- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 31 października

Czwartek, XXX Tydzień zwykły
Błogosławiony Król, który przychodzi w imię Pańskie.
Pokój w niebie i chwała na wysokościach.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): Łk 13, 31-35
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)
Nowenna za zmarłych cierpiących w czyśćcu

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najczęściej czytane komentarze



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter