Obraz przedstawia wesele w Kanie Galilejskiej, jest utrzymany w stylu neobizantyjskim i łączy w sobie paradoksalne zestawienia. Jezus, który stoi przy Maryi trzymającej kielich, jest przybity do krzyża. Sługa, który wlewa do kielicha wodę przemienioną w wino posiada cechy, które w ikonografii przypisuje się św. Pawłowi. Tytuł obrazu jest bowiem zaczerpnięty z Listu do Efezjan: „Tajemnica to wielka”. Apostoł Narodów mówi w tym Liście o sakramencie małżeństwa, odnosząc go jednak do zjednoczenia Chrystusa z Kościołem. Autorem obrazu jest o. Marko Ivan Rupnik słoweński jezuita i propagator sztuki neobizantyjskiej we współczesnym Kościele zachodnim. O swoim obrazie powiedział:
Myślę, że przesłanie, które wyłania się z ikonograficznej opowieści, sprowadza się do tego, że dla nas chrześcijan rodzina to nie tylko życie według natury, tak jak to widzimy u ptaków i innych zwierząt, to nie tylko życie według natury człowieka. My otrzymaliśmy w Chrystusie nowe życie i dlatego sakrament łączy nas w sposób nierozerwalny z człowieczeństwem Chrystusa. Małżeństwo jest wyrazem jedności Chrystusa i Kościoła. Poprzez jedność małżonków przejawia się ludzkość zjednoczona z Bogiem właśnie w miłości. Nie z konieczności, nie na mocy prawa, ale w wolnej miłości. Myślę, że rodzina jako wyraz sakramentu i Kościoła ma niezgłębione horyzonty, wielkie horyzonty zjednoczenia między osobami.
Co? Gdzie? Kiedy?
