Jest to amerykańska superprodukcja „Zmartwychwstały” w reżyserii Kevina Reynoldsa, nawiązująca do widowiskowych utworów hollywoodzkich z połowy XX w. w rodzaju „Ben Hura” i innych. Tamte historie były z reguły opowieściami opartymi na Starym lub Nowym Testamencie, a ich bohaterami byli ludzie przyglądający się procesowi i męce Jezusa Chrystusa lub wręcz w nich uczestniczący. Niektórzy pod wpływem tego wydarzenia doznawali nawrócenia, jak żydowski książę Ben Hur. Przed kilku laty światowy sukces „Pasji” Mela Gibsona przywrócił modę na tego typu produkcje. Nazywane są one nawet nowym trendem „chrześcijańskim” w kinie, co wywołuje irytację lewackich mediów i demagogiczne ataki.
W „Zmartwychwstałym” postacie historyczne pomieszane zostały z fikcyjnymi. Autorzy opowiadają historię dowódcy rzymskich legionów Klawiusza, który od namiestnika Poncjusza Piłata dostaje zadanie przeprowadzenia śledztwa w sprawie zniknięcia zwłok ukrzyżowanego Jezusa. Piłat chce bowiem mieć spokój i spełnić żądania żydowskich kapłanów na czele z Kajfaszem. Klawiusz, uczestniczący wcześniej w ukrzyżowaniu, stara się dotrzeć do wszystkich świadków, przepytuje Marię Magdalenę, aż w końcu dociera do Apostołów.
Od tego momentu film zmienia charakter. Dramat sensacyjny przechodzi w metafizyczne kino religijne, ukazując stopniową przemianę bohatera usiłującego zrozumieć głębszy sens oglądanych na własne oczy wydarzeń. Przemyślenia i rozterki prowadzą go w końcu do zwątpienia w świat rzymskiego imperium i porzucenia służby.
Niektóre sceny z Apostołami i zmartwychwstałym Jezusem wydać się mogą zbyt ilustracyjne i naiwne. Jednak w sumie film ten, zrealizowany z widowiskowym rozmachem, ukazując podążanie poganina za Jezusem, emanuje pozytywnymi emocjami.
„Zmartwychwstały” („Risen”), USA, 2016. Reżyseria: Kevin Reynolds. Wykonawcy: Joseph Fiennes, Tom Felton, Cliff Curtis, Peter Firth i inni. Dystrybucja: UIP
 |
Mirosław Winiarczyk |
Co? Gdzie? Kiedy?
