Wybrać świadka

„Wiara jest moją prywatną sprawą”. Taką tezę można usłyszeć dość często. Jednak trudno wyobrazić sobie, żeby na słowa Jezusa: „Pójdź za Mną” Piotr odpowiedział: „To, gdzie pójdę, to moja sprawa”. Jak potoczyłaby się historia zbawienia, gdyby apostołowie sprywatyzowali swoją wiarę? Co by się stało, gdyby wielu chrześcijan przez dwa tysiące lat tak uważało?

Na szczęście myśleli inaczej i dlatego zostawili wiarygodne świadectwa. Stali się na zawsze świadkami Ewangelii i dzięki ich świadectwom następne pokolenia mogą poznawać wiarę. A wiara to codzienny styl życia, który jest odpowiedzią na zaproszenie przez Jezusa każdego człowieka: „Pójdź za Mną!”.

Bierzmowanie – sakrament chrześcijańskiej dojrzałości – wymaga od przyjmującego postawy świadczenia na zewnątrz. Otrzymujący Ducha Świętego podejmuje obowiązek „dawania świadectwa”, czyli wzięcia odpowiedzialności za rozwój wiary w swoim domu i środowisku.

Przyjmowaniu tego sakramentu towarzyszy wybrany przez kandydata świadek bierzmowania. Chodzi o osobę, która powinna być wzorem chrześcijańskiego życia; która ręczy przed Bogiem i Kościołem wiarę bliźniego. Dlatego należy poważnie przemyśleć, kogo warto prosić o takie poręczenie – a jednocześnie o modlitwę – w szczególnej chwili sakramentu.

Nie powinien to być człowiek, który nie chodzi do kościoła, bo uważa, że wiara jest „prywatną sprawą”, albo taki, który określa siebie „wierzący-niepraktykujący”. Gdyby ktoś wyznał miłość, ale zupełnie tej miłości nie ujawniał i nie potwierdzał zewnętrznie, czy wierzylibyśmy jego wyznaniu? Wiara jako życiowa postawa człowieka nie może być bezobjawowa.

Zbigniew Herbert, poeta – który był wierny wartościom Ewangelii i może być wzorem – w wierszu „Przesłanie Pana Cogito” ostrzega: „Masz mało czasu, trzeba dać świadectwo”. Pomyśl: Co będzie, gdy znajdziesz się w sytuacji, w której trzeba będzie bronić wiary za cenę pogardy, wyśmiania, represji? Co zrobisz, gdy twój krzyżyk albo medalik będzie „niestosownym znakiem”, który należy wstydliwie ukryć? Jak zachowasz się, gdy twój pracodawca zażąda od ciebie fałszowania dokumentów? Czas świadectwa niejedno ma imię.

Na szczęście Bóg nie zostawi nas wtedy samych, ale – jak uczy psalmista – „Ty ze wszystkich stron mnie ogarniasz i kładziesz na mnie swą rękę”. W geście świadka, który podczas udzielania sakramentu bierzmowania kładzie prawą rękę na prawym ramieniu kandydata, jest nie tylko znak poręczenia wiary przed Bogiem, ale także gest Boga, który w chwili próby doda Ducha, abyśmy mogli dać świadectwo i nie zdradzić.

ks. Jan Sawicki Idziemy nr 14 (395), 7 kwietnia 2013 r.