Chrześcijaństwo trzeciego tysiąclecia przyjmuje oblicze wielu kultur, starożytnych i nowożytnych, których specyficzne wartości nie są odrzucane, ale oczyszczane i prowadzone do ich własnej pełni. W ten sposób ewangelizacja szanuje życiową wędrówkę każdej osoby, różniącą się od dróg innych ludzi. Zwraca uwagę na różnorodność, pozostając przy tym całkowicie wierna własnej historii i tradycji – rozwój w ciągłości.
Media sprawiły, że dziś wszystko jest natychmiast dostępne dla wszystkich. Każdy gest, każdy znak dociera wszędzie. Paradoksalnie, ta ogólna dostępność może sprawić wiele kłopotów, jeżeli się zapomni o tym, że znaki wymagają prawidłowej interpretacji. Ten sam gest może być dla jednych jest wyrazem bliskości i bezpośredniości, a dla innych – lekceważenia i braku szacunku. Z takimi problemami borykają się od lat wielkie korporacje. Wkładają wiele wysiłku w tworzenie własnego kodu kulturowego nie z fanaberii, ale aby uniknąć jeszcze kosztowniejszych nieporozumień. Również szkoły biznesu organizują kursy, na których przekazuje się treści, które mogą się wydawać banalne: uczą odczytywać niewerbalne kody kulturowe.
Wybór papieża Franciszka nie tylko zaskoczył wszystkich, ale i okazał różnice kulturalne środowisk, w których wzrastali Karol (ur. 1920), Józef (ur. 1927) i Jorge (ur. 1936). Buona sera to nie Sia lodato Gesu Cristo. W różniących się znakach zawiera się podobna miłość do Jezusa i jego Ewangelii, podobny zapał apostolski z pragnieniem dotarcia do serc wielkiej rzeszy odbiorców. Odkrywanie tych różnic kulturowych jest wezwaniem dla wszystkich do niezaprzestawania nauki szukania porozumienia, aby dzielić się radosną nowiną. Katoliku, bądź bardziej katolicki!
 | ks. Stefan Moszoro-Dąbrowski |
Co? Gdzie? Kiedy?
