Patrz w serce

Wydaje się, że jej brak w sercu jest naszym głównym problemem. Każdą perykopę ewangeliczną słyszeliśmy już po kilka razy. A jednak wciąż wpadamy w te same koleiny „starego człowieka”.

Dlaczego tak się dzieje? Z Księgi Powtórzonego Prawa i z Ewangelii dowiadujemy się dzisiaj, że żaden przepis nie zbawia człowieka. Zbawia miłość, która za nim stoi. To znaczy, że wszelkie przykazania dane od Boga wynikają z Jego miłości do nas. A my, jako ludzie rozumni, jesteśmy wezwani do tego, żeby zrozumieć, dlaczego szczęście da nam postępowanie takie, a nie inne. Jezus piętnuje postawę faryzeuszów, bo zamiast odpowiadać na Bożą miłość, zajęli się budowaniem formalnej doskonałości. Żeby karmić własną pychę.

Jak zgubne skutki może mieć rozdźwięk między tym, co zewnętrzne, a tym, co wewnętrzne, dobrze pokazuje anegdota zapisana przez o. Timothy’ego Radcliffe’a OP, byłego generała dominikanów. Pewnego razu wybrał się on do Stanów Zjednoczonych na konferencję na temat ubóstwa. Konferencja zakończyła się wystawnym bankietem w najdroższym hotelu w mieście. Podszedł tam do niego inny zakonnik i powiedział: „Jeżeli tak kończymy konferencję o ubóstwie, to ciekawe, jak zakończymy przyszłoroczną o czystości”.

Żeby uniknąć takich sytuacji, warto przyswoić sobie wskazówkę Chrystusa: „z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli”. Badając swoje sumienie, warto zadać sobie pytanie: dlaczego zrobiłem to czy tamto? Jaka była moja motywacja? Co mnie do tego skłoniło? Jaki był korzeń mojego czynu? To, co zrobiłem, jest tylko zewnętrznym wyrazem tego, co zrodziło się we mnie wcześniej. Docierając do istoty problemu, mogę rozbroić wroga, czyli Szatana czyhającego na karmienie mojego dobrego mniemania o sobie samym.

Papież Franciszek w liście apostolskim na trwający Rok Życia Konsekrowanego wzywa wszystkie osoby konsekrowane do postawienia sobie pytania: „czy […] pozwalamy, by Ewangelia była dla nas wyzwaniem; czy jest ona dla nas rzeczywiście «vademecum» na każdy dzień i dla decyzji, do których podjęcia jesteśmy wezwani. […] Nie wystarczy jej przeczytać […], nie wystarczy ją rozważać […]. Jezus żąda od nas jej realizacji, życia jej słowami”. Niech słowa papieża będą dla nas mobilizacją i inspiracją do tego, żeby nasze czyste i uporządkowane wnętrze emanowało na zewnątrz.

Pixabay.com
Idziemy nr 35 (518), 30 sierpnia 2015 r.