Niedługo po śmierci króla Henryka wiele osób, pielgrzymując i modląc się przy jego grobie, uzyskiwało liczne łaski. Jeden z kalendarzy z 1198 r. wymienia Eryka wśród świętych. W 1273 r. przeniesiono relikwie św. Eryka do katedry w Nowej Uppsali, wystawionej specjalnie ku jego czci. W mieście tym – już 3 lata po śmierci Eryka – powstała metropolia, z czterema sufraganiami, którą ustanowił papież Aleksander III. Przez trzy wieki – do czasów reformacji – 18 maja odbywała się procesja z jego relikwiami, która przechodziła ze Starej Uppsali do Nowej Uppsali. Kult św. Eryka szerzyły siostry brygidki szwedzkie, a miejscem kultu był m.in. Gdańsk.
Wielkim czcicielem św. Eryka był król Polski i Szwecji Zygmunt III Waza (1566-1632). Św. Eryk jest patronem Szwecji.
Wojciech Świątkiewicz |