Dzisiejszy fragment Ewangelii w redakcji św. Marka ukazuje nam Jezusa posyłającego swoich uczniów. Uczniowie ci albo sami dołączyli do Pana Jezusa, albo zostali przez Niego wybrani i odpowiedzieli pozytywnie na wołanie: „Pójdź za Mną”.
Na mocy sakramentu chrztu świętego wszyscy jesteśmy włączeni w misję Pana Jezusa. Nie tylko wybrani Apostołowie czy współcześnie żyjący duchowni są wezwani do ogłaszania Bożego planu zbawienia. Każdy ochrzczony jest zaproszony, jak Apostołowie, do świadczenia o królestwie Bożym, które jest pośród nas.
Wymagania, jakie Jezus stawia posłanym, dotyczą także każdego z nas. Mają one na celu podporządkowanie naszego życia – trosk materialnych i fizycznych – misji głoszenia. Wszystkie przestrzenie codzienności, całe życie – mają być świadectwem, czyli ukazywaniem wiary w moc zbawiającego nas Boga oraz dzieleniem się doświadczeniem Jego miłości.
Świadectwo życia chrześcijańskiego w naturalny sposób wypływa z naszej więzi z Bogiem. Chcesz być tylko sympatykiem, czyli znać Jezusa „z widzenia” – czy chcesz być Jego przyjacielem? Wystarczy ci, że jesteś przeciętny – czy pragniesz być świętym? Tym, którzy szczerze pragną świętości, Bóg udziela niezbędnej pomocy, by się do Niego zbliżyć.
Niezależnie jaki zawód wykonujesz, czy jesteś księdzem, małżonkiem, czy osobą żyjąca samotnie, każdego Bóg zaprasza do świętości. Czy na co dzień uświadamiasz sobie, że Bóg zaprasza cię, abyś był święty? To wielka sprawa, a często zapominamy o tym powołaniu. Dlatego papież Franciszek wydał adhortację Gaudete et exsultate, w której przypomina o powszechnym powołaniu do świętości w świecie współczesnym. W dokumencie tym czytamy: „Aby być świętymi, nie trzeba być biskupami, kapłanami, zakonnikami ani zakonnicami. Często mamy pokusę, aby sądzić, że świętość jest zarezerwowana tylko dla tych, którzy mają możliwość oddalenia się od zwykłych zajęć, aby poświęcać wiele czasu modlitwie. Ale tak nie jest. Wszyscy jesteśmy powołani, by być świętymi, żyjąc z miłością i dając swe świadectwo w codziennych zajęciach, tam, gdzie każdy się znajduje”.
Świętość nie jest czymś nieosiągalnym. O naszej osobistej świętości decydują codzienne wybory, których dokonujemy zgodnie z wolą Boga – lub nie. Te wybory to walka nie tylko o osobistą świętość ale także o zbawienie innych. To odpowiedzialność za tych, których Bóg stawia na naszej drodze.
Co? Gdzie? Kiedy?
