REFREN: Śpiewajcie Panu, bo nasz Pan jest dobry
Chwalcie imię Pana,
chwalcie Pańscy słudzy,
wy, którzy stoicie w domu Pana,
na dziedzińcach domu Boga naszego.
Chwalcie Pana, bo Pan jest dobry,
śpiewajcie jego imieniu, bo jest łaskawy.
Pan bowiem wybrał sobie Jakuba,
wybrał Izraela na wyłączną własność.
Wiem, że Pan jest wielki,
że nasz Pan jest nad wszystkimi bogami.
Cokolwiek spodoba się Panu,
uczyni na niebie i na ziemi,
na morzu i we wszystkich głębinach.
17:59 Pierwsze czytanie - Rdz 27,1-5.15-29:
Gdy Izaak zestarzał się i jego oczy stały się tak słabe, że już nie mógł widzieć, zawołał na Ezawa, swego starszego syna: Synu mój! A kiedy ten odezwał się: Jestem, Izaak rzekł: Oto zestarzałem się i nie znam dnia mojej śmierci. Weź więc teraz przybory myśliwskie, twój kołczan i łuk, idź na łowy i upoluj coś dla mnie. Potem przyrządź mi smaczną potrawę, jaką lubię, podaj mi ją, abym jadł i abym ci pobłogosławił, zanim umrę. Rebeka słyszała to, co Izaak mówił do swego syna Ezawa. Gdy więc Ezaw poszedł już na łowy, aby przynieść coś z upolowanej zwierzyny, Potem Rebeka wzięła szaty Ezawa, swego starszego syna, najlepsze, jakie miała u siebie, ubrała w nie Jakuba, swojego młodszego syna, i skórkami koźląt owinęła mu ręce i nieowłosioną szyję. Po czym dała Jakubowi ową smaczną potrawę, którą przygotowała, i chleb. Jakub, wszedłszy do swego ojca, rzekł: Ojcze mój! A Izaak: Słyszę; któryś ty jest, synu mój? Odpowiedział Jakub ojcu: Jestem Ezaw, twój syn pierworodny. Uczyniłem, jak mi poleciłeś. Podnieś się, siądź i zjedz potrawę z upolowanej przez mnie zwierzyny, i pobłogosław mi! Izaak rzekł do syna: Jakże tak szybko mogłeś coś upolować, synu mój? A Jakub na to: Pan, Bóg twój, sprawił, że tak mi się właśnie zdarzyło. Wtedy Izaak rzekł do Jakuba: Zbliż się, abym dotknąwszy ciebie mógł się upewnić, czy to mój syn Ezaw, czy nie. Jakub przybliżył się do swego ojca Izaaka, a ten dotknąwszy go rzekł: Głos jest głosem Jakuba, ale ręce - rękami Ezawa! Nie rozpoznał jednak Jakuba, gdyż jego ręce były owłosione jak ręce Ezawa! A mając udzielić mu błogosławieństwa, zapytał go jeszcze: Ty jesteś syn mój Ezaw? Jakub odpowiedział: Ja jestem. Rzekł więc: Podaj mi, abym zjadł to, co upolowałeś, synu mój, i abym ci sam pobłogosławił. Jakub podał mu i on jadł. Przyniósł mu też i wina, a on pił. A potem jego ojciec Izaak rzekł do niego: Zbliż się i pocałuj mnie, mój synu! Jakub zbliżył się i pocałował go. Gdy Izaak poczuł woń jego szat, dając mu błogosławieństwo mówił: Oto woń mego syna jak woń pola, które pobłogosławił Pan! Niechaj tobie Bóg użycza rosy z niebios i żyzności ziemi, obfitości zboża i moszczu winnego. Niechaj ci służą ludy i niech ci pokłon oddają narody. Bądź panem twoich braci i niech ci pokłon oddają synowie twej matki! Każdy, kto będzie ci złorzeczył, niech będzie przeklęty. Każdy, kto będzie cię błogosławił, niech będzie błogosławiony!
17:53 Rozpoczyna się liturgia słowa.
17:47 Jezus przychodzi do nas w sposób całkowity. Przynosi swoje dary miłości i miłosierdzia. Przychodzi leczyć całego czlowieka. Jest Bogiem, który patrzy w serca. Przychodzi, by ofiarować siebie. Niech Jego dar stanie się dla nas lekarstwem na zycie wieczne - wprowadza w Eucharystię abp Hoser. Podkreśla, że to najważniejszy punkt dzisiejszego spotkania.
17:42 Pieśń na wejście - "Jezu, ufam Tobie".
17:37 Wszystkie krzesełka na scenie, które przez cały dzisiejszy dzień pozostawały puste, zostały już zajęte przez kapłanów. Jest ich tu dzisiaj ponad 500. A scena jest już ołtarzem. Niebawem rozpocznie się Eucharystia.
17:16 Chwila wspólnego uwielbienia i o. Bashobora kończy konferencję. Rozpoczyna się przygotowanie do Eucharystii pod przewodnictwem ordynariusza diecezji warszawsko-praskiej abp. Henryka Hosera. Homilię wygłosi bp. Marek Solarczyk. Kapłani udają sie do zakrystii.
17:10 Trwa modlitwa w językach. Wezwanie do tego, by ci, którzy nie mogą wstać, wstali, niewidomi przejrzeli... Let it rain... "W imieniu Jezusa wstań i idź..."
17:07 Wszyscy wstają, wznoszą ręce. Modlitwa do Ducha Świetego, który przygotowuje na spotkanie z Bogiem we Mszy Świętej. "Wystarczy otworzyć tylko swoje serce". I modlitwa o dary Ducha Świetego, o dar języków. W kilku miejscach zaczyna rozbrzmiewać modlitwa w językach, śmiech radosci. Ojciec Bashobora włąca się z głośną modlitwą w językach do mikrofonu. Modlitwę podejmuje z wolna cały stadion.
17:01 I modlitwa osobista. Każdy wznosi rękę do Boga i wypowiada cichą modlitwę o swoje uzdrowienie, przemianę, uwolnienie z tego, co zniewala. "Jezu Chryste, Synu Boga żywego, ulituje się nade mną". Zachęta, by mówić do Jezusa. On nie jest głuchy. DZIŚ JEST DZIEŃ TWOJEGO ZBAWIENIA! A Jezus mówi: bądź uzdrowiony. Amen.
16:57 Modlitwa trwa. Modlitwa w małych grupach za konkretne osoby. "Jezu, ta osoba, którą miłujesz, potrzebuje uzdrowienia. Uwielbiamy Twoją moc w Twoim Kościele. Amen".
16:52 Kolejna modlitwa wstawiennicza. Kładąc na siebie nawzajem ręce - świeccy, biskupi i księża - wszyscy modlą sie za siebie, aby Jezus przez Kościół udzielił im mocy uzdrowienia. W Jezusie Chrystusie (cisza. Wszyscy odpowiedzieli gromko Amen! brawa).
16:41 "Jezus pragnie Ciebie. Nie poddawaj się. On Ci pomoże. Duch Święty zstąpi na Ciebie. Już zstąpił. Więc przyjmij Jego moc. (2 Kor 6,1-3): Współpracując zaś z Nim napominamy was, abyście nie przyjmowali na próżno łaski Bożej. Mówi bowiem [Pismo]: W czasie pomyślnym wysłuchałem ciebie, w dniu zbawienia przyszedłem ci z pomocą. Oto teraz czas upragniony, oto teraz dzień zbawienia. Spójrzmy na Twoje życie. Dzień Twojego chrztu to był Twój dzień zbawienia. Wysłuchałem Cię poprzez rodziców, kapłanów. Pan teraz mówi do Ciebie: Oto teraz dzień Twojego zbawienia. Wyszedłeś ze swojego domu, jesteś tutaj. Pan mówi: Patrzyłeś na mnie cały czas. W tabernakulum. Przyjmowałeś mnie w Komunii świętej. Ale dzisiaj chcę, abyś nie patrzył na mnie, ale pozwolił, abym Ja wejrzał w Ciebie. Pragnę coś uczynić w Tobie. Zaproś Mnie do swojego serca jako swego Zbawiciela. Kiedy to zrobisz, ujrzysz miejsca, w których skrywają się Twoje grzechy."
Co? Gdzie? Kiedy?
