Osoby konsekrowane w obliczu różnych, coraz to nowych wyzwań współczesnego świata, powinny ponadto stale się formować, duchowo rozwijać. - Osoby konsekrowane powinny być zharmonizowane po ludzku i dojrzałe duchowo - dodał o. Kozacki. Innym wskazaniem jest umiejętne zachowanie stałej równowagi między wezwaniami ewangelicznymi a znakami czasu, czyli tym, co się dzieje wokół nich. Oczekiwanie to formułowane jest wobec każdej osoby konsekrowanej, tak szeregowych członków wspólnot, jak i ich przełożonych. Może właśnie najbardziej wobec tych ostatnich, którzy powinni umieć słuchać swoich podwładnych z cierpliwością i w dialogu, a nie stosując zasadę wydawania rozkazów.
O. Józef Augustyn SI (Papieski Wydział Teologiczny w Warszawie) podkreślił, że wywiad z papieżem zbudowany został na zasadzie odniesienia do trzech wymiarów: przeszłości, teraźniejszości i przyszłości życia konsekrowanego. To z kolei pozwala ocenić przemiany dokonujące się w obrębie życia konsekrowanego tak w Europie Zachodniej, jak i w Polsce. - Papież mówi, że odnowa posoborowa była powolna, chłodna, owocna i nieuporządkowana. U nas była bardzo powolna i dość uporządkowana, ale i dość powierzchowna, nie było wstrząsów - zaznaczył jezuita, porównując proces występowania ze wspólnot zakonnych w Polsce z tym, co działo się w ubiegłych dziesięcioleciach w Wielkiej Brytanii, Austrii czy Belgii.
Poruszana z kolei przez papieża perspektywa teraźniejsza odpowiadać będzie - zdaniem o. Augustyna - przyszłej sytuacji życia konsekrowanego w Polsce. - Nas kryzys zaczyna dopiero dotykać, my jeszcze go nie czujemy. W 2016 r. do 120 zgromadzeń żeńskich wstąpiło ok. 120 nowicjuszek. Wiele zgromadzeń nie ma powołań od wielu lat. To, co działo się 20-30 lat temu na Zachodzie, u nas dopiero będzie się działo. Na razie sobie nie wyobrażamy, aby jakieś klasztory klauzurowe zamykać - dodał jezuita.
Uczestnicy prezentacji zgodzili się, że w wypowiedziach papieża zabrakło refleksji na temat życia zgromadzeń kontemplacyjnych, których służba w Kościele polega bardziej na modlitwie, a mniej na bezpośredniej posłudze wobec osób potrzebujących czy ewangelizacji. - Jeżeli papież mówi, co jest znakiem piękna powołania i co przyciąga do życia konsekrowanego, to mówi o radości i pasji. A jest to też głębokie życie duchowe. Ktoś nie musi na zewnątrz okazywać radości, ale jego duchowość i sposób rozmowy z ludzi przyciąga do niego - powiedział o. Paweł Kozacki.
Zdaniem ks. dr. Jerzego Stranza, dyrektora Wydawnictwa Święty Wojciech (wydawcy książki), publikacja jest niejako zaproszeniem skierowanym do całej wspólnoty Kościoła, aby przemyśleć zagadnienie formacji duchowieństwa. Temat ten dotyczy tak samych duchownych, jak i świeckich. Choć papież daje wiele konkretnych odpowiedzi, to zostawia też przestrzeń, kryjącą się w wezwaniu: "Jeśli jako duchowieństwo zaczniecie żyć w sposób ubogi i pokorny, jeśli będziecie się cierpliwie słuchać i szukać drogi służby i dialogu ze światem, to wtedy wasza obecność w tym świecie będzie bardziej przekonywująca".
Co? Gdzie? Kiedy?
