Papieski apel do Europy

Trzy dni pobytu Benedykta XVI w Austrii z pewnością przejdą do kronik papieskich podróży jako wizyta w nieprzerwanych strumieniach deszczu, jako wielkie święto muzyki kościelnej, ale przede wszystkim jako wizyta wielkiego przesłania. Tu Papież wygłosił ważne przemówienia na temat Europy i jej chrześcijańskich korzeni jako czynnika fundamentalnego dla jej tożsamości, apel o świętowanie niedzieli, apel przeciw egoizmowi i lękowi przed przyszłością oraz apel o ciągłe zaangażowanie się społeczne Kościoła i katolików. I wcale Ojciec Święty nie ograniczał się tylko do Austrii. Z kraju, który jest mostem łączącym wszystkie części naszego kontynentu, Benedykt XVI zwracał się do całej Europy, w której coraz bardziej wyrównują się warunki życia i pojęcie wartości, podobna staje się także sytuacja wiary i Kościoła.

Głównym celem pielgrzymki pod hasłem „Patrzeć na Chrystusa” był udział Papieża jako „pielgrzyma wśród pielgrzymów” w obchodach 850-lecia istnienia maryjnego „sanktuarium wielu narodów” w Mariazell, które – powiedział Benedykt XVI – „zawsze było miejscem spotkania różnych narodów i kultur i tym samym ma znaczenie dla integracji europejskiej”. – Mariazell przyciąga serca – tak tajemnicę tego miejsca wyjaśnia superior tego miejsca, benedyktyn o. Karl Schauer. Tę siłę poczuł również Ojciec Święty. Sam przecież przyznał w wywiadzie telewizyjnym: „Tak mi się podobało w Mariazell, że powiedziałem sobie: muszę jeszcze wrócić do Magna Mater Austriae!” W darze pozostawił przed Figurą Łaski „papieską różę”.

Pielgrzymów nie zraził ani ulewny deszcz, ani alarm powodziowy – na spotkanie z Papieżem przybyło 33 tys. osób, o kilka tysięcy więcej, niż przewidzieli organizatorzy. „Odporni na pogodę i mocni w wierze” z wielką uwagą słuchali, co o pobożności maryjnej mówił im Papież. „Benedetto, Dio te eletto!“ – skandowali pielgrzymi – „Benedykcie, wybrał Cię Bóg!”

Obok Mszy jubileuszowej w Mariazell, z ogromną uwagą spotkało się „europejskie przemówienie” Papieża wygłoszone w siedzibie prezydenta do polityków i dyplomatów. W wiedeńskim Hofburgu podkreślił, że „wspólny dom europejski będzie miejscem dobrym do zamieszkania tylko wówczas, gdy zostanie zbudowany na solidnym kulturalnym i moralnym fundamencie wspólnych wartości, jaki przekazały mu jego dzieje i tradycja”.

Benedykt XVI pożegnał Austrię słowami „Bóg zapłać!”. Jeszcze na koniec podkreślił, że Austria jako żywe centrum Europy może wnieść wkład na rzecz budowania zaufania w Europie.

Co pozostanie dla Austrii? Pozostanie niewątpliwie wielka przestrzeń do „zagospodarowania”, uważa kard. Christoph Schoenborn. Papież bowiem w swoich przemówieniach niczego nie nakazywał, niczego surowo nie zabraniał, a jedynie z wielkim wyczuciem tłumaczył, wyjaśniał i sugerował. Tak było, gdy w wiedeńskiej katedrze św. Stefana podczas „zwyczajnej Mszy niedzielnej” mówił o znaczeniu niedzieli jako dnia wyjątkowego dla człowieka. Tak było, gdy przypominał duchowieństwu podstawowe filary ewangeliczne: cnotę ubóstwa, pokory i czystości. Opierając się na Dekalogu, Benedykt XVI sformułował wspaniały apel na rzecz życia, rodziny i prawdy. Papież pozostawił też wielkie wskazania dla polityków, którym przypomniał, że „nie ma prawa do aborcji”. Było jasne, co chciał przez to powiedzieć: że trzeba uczynić wszystko, aby aborcji przeszkodzić.

Przyszłość pokaże, czy wizyta Benedykta XVI pozostawi trwałe ślady dla Austrii i Kościoła w tym kraju. W każdym razie zarówno ludzie Kościoła, jak i świata polityki są pod wielkim wrażeniem tej wizyty. Czują się uhonorowani, że Papież wybrał ich kraj jako cel pierwszej – w zasadzie – podróży europejskiej, bo poprzednie odbywał z konkretnych okazji: na Światowy Dzień Młodzieży do Kolonii i śladami Jana Pawła II do Polski.

Teresa Sotowska Korespondencja z Austrii Idziemy nr 37 (106), 16 września 2007 r.