Pamięć o ofiarach z Wilczego Jaru

W miejscu, gdzie doszło do tragedii, zapłonęły dziś znicze. Kilka dni temu przed pamiątkowym obeliskiem w Oczkowie przedstawiciele kopalni węgla kamiennego „Brzeszcze” i działacze NSZZ „Solidarność” także zapalili znicze i położyli kwiaty.

15 listopada 1978 r. tuż po godz. 4:50 nad ranem dwa autobusy PKS, w których jechali górnicy do kopalni KWK „Brzeszcze”, KWK „ Mysłowice” oraz KWK „Ziemowit” w Lędzinach wpadły w poślizg, po czym runęły z wysokości 18 metrów z mostu w Wilczym Jarze wprost do Jeziora Żywieckiego. Śmierć poniosło trzydzieści osób, dziewięć udało się uratować. Wśród ofiar tragedii była także kobieta – wdowa po górniku, który zginął dwa tygodnie wcześniej w wypadku na kopalni.

Tragedię w Wilczym Jarze upamiętnia pamiątkowa tablica, postawiona tuż przy moście nad Jeziorem Żywieckim. Alfabetyczną listę zabitych otwierają i zamykają kierowcy. Prowadzącym pierwszy autobus był Józef Adamek – ojciec znanego boksera Tomasza Adamka, drugi pojazd – Bolesław Zoń. Trzy najmłodsze ofiary miały po 18 lat, najstarsza – 48.

W 35. rocznicę katastrofy ukazała się książka pt. „Tajemnica Wilczego Jaru”, której autorem jest Paweł Zyzak. Publikacja stara się wyjaśnić przyczyny katastrofy, a tłem są inne tragedie epoki PRL: wypadki w Osiecznicy i Otłoczynie, pożar rafinerii w Czechowicach-Dziedzicach czy wybuch gazu w warszawskiej Rotundzie.