Ojciec Święty wyraził pragnienie, aby szkoły jezuickie były miejscem prawdziwie gościnnym, gdzie można uleczyć rany zarówno swoje, jak i innych, szkołami, których drzwi pozostają zawsze otwarte, nie tylko na uczone dywagacje, ale gdzie ubodzy mogą wejść i gdzie można wyjść im na spotkanie. Franciszek wskazał jednocześnie, że wzorem, który uczy nas, jak odnosić się do innych oraz do stworzenia, jest sam Jezus. To On skłania nas, by wychodzić na zewnątrz. On zawsze szukał tych ludzi.
To właśnie ubodzy ucieleśniają mądrość Ewangelii, która jest uprzywilejowaną perspektywą, z której możemy się wiele nauczyć
– zaznaczył papież podkreślając, że "szkoły, które nie popadają w egoistyczny elitaryzm, ale uczą się żyć razem ze wszystkimi, gdzie żyje się w braterstwie, wiedząc, że wszystko jest ze sobą powiązane (por. Laudato si', n. 138) i pamiętając, że braterstwo nie wyraża się przede wszystkim w obowiązku moralnym, ale raczej w obiektywnej tożsamości rodzaju ludzkiego i całego stworzenia (por. Istrumentum laboris, Globalny pakt edukacyjny). Tym właśnie jest braterstwo. Jesteśmy stworzeni jako rodzina, jako bracia.“
Franciszek podkreślił, że chciałby, aby szkoły Towarzystwa Jezusowego uczyły rozeznawania, odczytywania znaków czasu, rozumienia własnego życia jako daru, za który należy być wdzięcznym i którym należy się dzielić. Oby kształtowały postawę krytyczną wobec modelów rozwoju, produkcji i konsumpcji (por. Laudato si', nr 138), które wpędzają w haniebną nieprawość, powodującą cierpienie ogromnej większości świata. Papież wyraził pragnienie, aby jezuickie placówki edukacyjne były szkołami uczniów i misjonarzy, wnoszącymi twórczy wkład w Globalny Pakt Edukacyjny, który łączy w sobie służbę w szerzeniu wiary i sprawiedliwości.
Co? Gdzie? Kiedy?
