W kraju młodych

Dzieje się tak co roku 11 lutego. Marsze, parady uliczne dzieci i młodzieży, wystawy sztuki, zawody sportowe podgrzewają emocje kameruńskiej młodzież do poziomu, który w Polsce z pewnością uznalibyśmy za przekroczenie granic. W krajach Afryki życie jest jednak bardziej intensywne. Bieda zmieszana z ulicznym kurzem, zapach potu spotęgowany brakiem wody, choroby, których nikt nie umie wyleczyć – sprawiają, że radość nawet z błahego powodu natychmiast sięga przeciwległego bieguna.

Radości jest dużo, bo kraj jest młody. Ponad 40 proc. społeczeństwa liczy mniej niż 15 lat. A młodość to ogromny potencjał. Właśnie o tym ma przypominać celebracja w tym kraju Dnia Młodych. Jest on obchodzony od 1962 r. Wtedy brytyjska, południowa część Kamerunu połączyła się z francuską i rząd zmienił nazwę narodowego święta Kamerunu z Dnia Narodowego na Narodowy Dzień Młodych. Dzień ten ma przede wszystkim ukazywać znaczenie młodzieży dla rozwoju kraju. Zazwyczaj święto to jest poprzedzone Tygodniem Młodzieży, podczas którego odbywają się konferencje, debaty i spotkania na poważne tematy, takie jak prawa i obowiązki młodych osób wobec państwa, odpowiedzialność za kraj. Oprócz wątków patriotycznych mocno obecna jest kwestia przedsiębiorczości i roli młodych na rynku pracy. W Kamerunie to poważny problem. Co roku z 30 tys. absolwentów wyższych uczelni jedynie 10 proc. otrzymuje zatrudnienie. Problemem jest nie tylko bezrobocie wynikające z ubóstwa kraju czy nie najlepiej prowadzonej polityki gospodarczej, ale też nastawienie młodych ludzi, którzy szukają przede wszystkim zatrudnienia w urzędach i placówkach państwowych. Znacznie rzadziej myślą biznesowo, także o tym, że sami mogliby dać zatrudnienie innym.

Czytaj dalej w e-wydaniu lub wydaniu papierowym
Idziemy nr 7 (593), 12 lutego 2017 r.
Artykuł w całości ukaże się na stronie po 22 lutego 2017 r.