Przeciwko wykluczeniom

Homilia abp. Mieczysława Mokrzyckiego, wygłoszona w minioną niedzielę do prawie dwustutysięcznej rzeszy pielgrzymów Radia Maryja na Jasnej Górze, to nowa jakość w spojrzeniu na rolę mediów katolickich w Polsce. Dlatego postanowiliśmy ją wydrukować w „Idziemy”. Sprawa dotyczy bowiem nie tylko Radia Maryja, ale również tych wszystkich katolickich środków społecznego przekazu, które podejmują się komentowania naszej rzeczywistości społecznej i politycznej. W tym również naszego tygodnika. Naciski bowiem, abyśmy nie patrzyli władzy na ręce i nie recenzowali jej poczynań, nasilają się coraz bardziej.

Czy nie do tego nawiązywał abp Mokrzycki, gdy mówił: „Jeśli system albo grupa ludzi chce uniemożliwić innym swobodne wypowiadanie tego, co uznają za ważne dla swojego życia i pożyteczne dla życia publicznego, to taką postawę nazywamy totalitaryzmem”? Albo gdy przypominał nauczanie bł. Jana Pawła II, że: „demokracja pozbawiona wartości prędzej czy później przerodzi się w nowy totalitaryzm”? I stwierdził: „My, zdaje się, zaczynamy doświadczać prawdy tych słów. Próby zakneblowania ust tym, którzy mówią o koniecznych w życiu społecznym wartościach, są tego przejawem.”

Słowa te nie mogą przejść bez echa, szczególnie w kontekście prób uwikłania Stolicy Apostolskiej w rytualne potępienie o. Rydzyka za jego wypowiedź w Brukseli. Rozczarowania kazaniem abp. Mokrzyckiego nie kryje „Gazeta Wyborcza” i prawie wszystkie media tzw. salonu. Również dlatego, że powiedział je ktoś, kto przez lata był osobistym sekretarzem zarówno Jana Pawła II, jak i Benedykta XVI. A mianowanie go przez obecnego papieża metropolitą w arcytrudnej pod względem etnicznym, wyznaniowym i politycznym archidiecezji lwowskiej pokazuje tylko, jak wielkie zyskał sobie zaufanie. Choćby z tej racji zasługuje na szczególny posłuch. Nie można mu zarzucić nieznajomości współczesnej Europy i świata, ani tym bardziej rozmijania się ze współczesną wizją i nauczaniem Kościoła.

Po raz pierwszy tej rangi hierarcha miał odwagę powiedzieć, że media katolickie odgrywają rolę polityczną niejako z natury, ponieważ dokonują upodmiotowienia tych grup społecznych, które są szczególnie narażone na wykluczenie z życia publicznego. Przypomniał niby oczywistą, ale u nas upolitycznioną nawet tę prawdę, że: „szacunek dla człowieka nie może być uzależniony od rodzaju beretu, jaki nosi”. To potrzebna prawda, gdy zarzutem o „upolitycznieniu” niezależnych mediów katolickich wymachuje się ostatnio jak cepem.

Media katolickie nie są ani PiS-owskie, ani SLD-owskie czy PSL-owskie i nie powinny być platformerskie. Historia flirtu „Tygodnika Powszechnego” z dawną Unią Wolności jest dla nas wszystkich przestrogą. Ale zarzuty stawiane dzisiaj niektórym mediom są jawną manipulacją zmierzająca do ich zakneblowania. Za rządów PiS prezydent Lech Kaczyński był przecież krytykowany również w „Idziemy” za wypowiedzi jego żony na spotkaniu feministek, za przesadną naszym zdaniem uległość wobec USA, za wyręczanie się kapelanem do odczytywania prezydenckich wystąpień i za wiele innych rzeczy. A w tym samym czasie prezydent Warszawy Hanna Gronkiewicz-Waltz była wychwalana za odwagę postawienia krzyża na placu Piłsudskiego, posłanka PO Joanna Fabisiak opisywana zaś jako bliższa Kościołowi niż reprezentująca wówczas PiS Joanna Kluzik-Rostkowska. Tylko że wtedy nikt na nas nikogo nie nasyłał, nikt się na nas nie obrażał. Dzisiaj jest inaczej. Dlatego słowa abp. Mokrzyckiego są tak ważne dla wszystkich.


ks. Henryk Zieliński
henryk.zielinski(at)idziemy.com.pl
Idziemy nr 29 (306), 17 lipca 2011 r.