Papieska intencja modlitewna na listopad, poświęcona „osobom cierpiącym na depresję lub burnout” (wypalenie zawodowe), jest bardziej aktualna, niż moglibyśmy się spodziewać.
Wielu pomyśli, że to modny temat, tak jak ochrona środowiska. Tymczasem to ogromny problem coraz większej liczby ludzi już nie tylko z powodu przepracowania, licznych obowiązków, szybkiego tempa życia i ciągle rosnącej presji społeczno-zawodowej. Nasilenie się epizodów depresyjnych i zaburzeń nerwicowych coraz częściej spowodowane jest dodatkowo niestabilną sytuacją, z jaką przyszło nam się w ostatnim czasie mierzyć.
Znaczny wzrost liczby osób cierpiących na depresję i inne zaburzenia nerwicowe odnotowano od czasu pojawienia się pandemii. Problem ten dotyka zwłaszcza dwie grupy społeczne: osoby starsze i samotne oraz dzieci i młodzież. Obie te grupy cierpią głównie z powodu izolacji i ograniczonych kontaktów z bliskimi i rówieśnikami. Do tego doszła w ostatnim czasie niestabilna sytuacja na wschodniej granicy Polski, również wywołująca lęk i obawy u dużej części społeczeństwa. Dość pomyśleć, że czwarta fala pandemii i niepokoje na granicy polsko-białoruskiej to główne tematy, jakimi media zajmują się w tych dniach. A są to sytuacje, na które zwykły człowiek nie ma większego wpływu, co też w konsekwencji powoduje lęk. Ten zaś długotrwały lęk może przerodzić się w zaburzenia nerwicowe i depresję.
Z ostatnich danych Światowej Organizacji Zdrowia wynika, że zaburzenia zdrowia psychicznego dotykają 13 proc. światowej populacji, z czego na depresję cierpi 264 mln ludzi, a lęk odczuwa 284 mln ludzi. Niestety, w niektórych przypadkach takie stany prowadzą osoby cierpiące nawet do podejmowania prób samobójczych. Niedawno resort edukacji w Japonii poinformował, że w 2020 r., czyli w pierwszym roku pandemii, aż 415 uczniów szkół podstawowych i średnich popełniło samobójstwo, co oznacza najwyższą liczbę od 1974 r.
W Polsce na szczęście nie było tak lawinowego wzrostu liczby samobójstw w ostatnim czasie, jednakże liczba zamachów na własne życie ze skutkiem śmiertelnym utrzymuje się w ostatnich latach na wysokim poziomie ok. 5,2 tys. osób rocznie. Do tego trzeba wziąć pod uwagę fakt, że każde samobójstwo wpływa na przynajmniej sześć innych osób, powiązanych ze zmarłym więzami rodzinnymi lub przyjacielskimi. Jest to więc problem zataczający coraz szersze kręgi.
W intencji modlitewnej na listopad papież zachęca, aby być blisko osób zmagających się z tymi chorobami oraz ofiarować im słowa samego Jezusa: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię”. Prawdą jest, że depresję należy leczyć, bo to jest choroba, i w procesie leczenia bardzo ważne jest wsparcie psychologiczne. Jednakże nie można zaprzeczyć, że w procesie zdrowienia – ale także zapobiegania tymże schorzeniom – duże znaczenie ma wiara i ufność pokładana w Bogu. To nie pobożny wymysł, ale rezultat różnorakich badań i sondaży.
Zostało dowiedzione naukowo, że ci, którzy pokładają ufność w Bogu, są spokojniejsi, mniej martwią się o przyszłość, mają pozytywne nastawienie wobec niespodziewanych trudnych zdarzeń. Badania przeprowadzone w ubiegłym roku przez Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne ukazują wyraźnie, że religia pomaga ludziom radzić sobie z przeciwnościami losu. Dlatego sugestia papieża, by oprzeć się na Kimś przewyższającym nasze problemy i obawy, nie jest tylko stwierdzeniem kogoś, kto musi tak mówić, bo takie jego zadanie. To realny ratunek dla tych, którzy nie widzą w życiu ratunku. To także nasze zadanie, by nieść ludziom te słowa Jezusa, które nie są pustosłowiem, ale które naprawdę przywracają do życia.
Co? Gdzie? Kiedy?
