„Liczba odejść z Kościoła w Niemczech tak wysoka jak nigdy dotąd”, „Mega wzrost liczby odejść z Kościoła w Niemczech” oraz „Nowy rekord odejść” – to nagłówki w niemieckiej prasie po opublikowaniu przez Konferencję Episkopatu Niemiec najnowszych danych statystycznych za rok 2019.
W ubiegłym roku wystąpiło z Kościoła katolickiego w Niemczech ponad 272 tys. osób, co razem ze zmarłymi wiernymi daje spadek katolików za Odrą o ponad 400 tys. To aż o 30% więcej odejść z Kościoła katolickiego niż w roku 2018. Spadek dotyczy zresztą wszystkich innych danych statystycznych zaprezentowanych w ubiegłym tygodniu przez niemiecki episkopat. Wskaźnik dominicantes (osób uczestniczących w niedzielnej Eucharystii) spadł z 9,3% (2018) do 9,1%. Spadła również liczba chrztów, pierwszych komunii św., ślubów i pogrzebów.
Wiele dyskusji w łonie samego episkopatu wywołał również spadek liczby księży, z 13 285 w 2018 roku do 12 983. Biskupi debatują nad stworzeniem kilku, ogólnoniemieckich seminariów w największych miastach, ponieważ kandydatów do kapłaństwa jest tak mało, że seminaria diecezjalne stoją puste.
Przewodniczący niemieckiego episkopatu bp Georg Bätzing, komentując najnowsze dane statystyczne, stwierdził, że ukazują one „proces erozji osobistych więzi z Kościołem” i że biskupi będą nad tym faktem dyskutować na jesiennym zebraniu plenarnym w Fuldzie. Kwestia ta zostanie także włączona do debaty podczas kolejnych obrad tzw. Drogi Synodalnej. Z kolei abp Stefan Heße, metropolita Hamburga, odnosząc się do statystyk powiedział, że „pokłada wielkie nadzieje w procesie reform”, czyli we wspomnianym procesie synodalnym.
Tymczasem publicyści katoliccy pytają, czy to zbieg okoliczności, że w roku rozpoczęcia tzw. Drogi Synodalnej nastąpił rekordowy wzrost odejść z Kościoła katolickiego? Na przestrzeni kilkunastu ostatnich lat widać wyraźnie, że kolejne reformy w Kościele katolickim i ewangelickim skutkują coraz większą liczbą odejść. Również Kościół ewangelicki w Niemczech znajduje się bowiem w tej samej sytuacji: w 2019 roku wystąpiło z niego 270 tys. wiernych, tj. 22% więcej niż w roku poprzednim. Oba Kościoły łącznie straciły w ubiegłym roku ponad pół miliona wyznawców, nie licząc zmarłych. Jednak przyczyn należy szukać również poza Kościołem, w nieprzychylnych chrześcijaństwu instytucjach publicznych.
Głośnym echem odbił się wpis umieszczony na oficjalnym portalu stołecznym Berlina, w którym zachęcano do wystąpienia z Kościoła rzymskokatolickiego i ewangelickiego, aby tym samym zaoszczędzić na podatku kościelnym. Miała to być jedna z „weekendowych porad finansowych”. We wpisie można było przeczytać, że „wystąpienie z Kościoła jest teraz prostym aktem administracyjnym”, a następnie podane były szczegóły jak należy to uczynić. Po protestach Kościoła ewangelickiego wpis został ze strony usunięty, ale nadal można go znaleźć w wyszukiwarce.
Nieprzychylny Kościołowi klimat panuje w Niemczech również za przyczyną ożywionych nastrojów komunistycznych. W końcu berliński senat tworzą SPD, Lewica i Zieloni. Z kolei w Gelsenkirchen w Nadrenii Północnej-Westfalii odsłonięto w tym miesiącu pierwszy pomnik Lenina w zachodnich Niemczech. Stało się to z inicjatywy Marksistowsko-Leninowskiej Partii Niemiec, na którą nie wydały pozwolenia władze miasta, jednak decyzja ta została unieważniona przez sąd administracyjny landu. I chociaż niejakie ożywienie nastrojów religijnych przyniosła krótka wizyta prywatna papieża seniora Benedykta XVI w Ratyzbonie, to nie jest to wydarzenie, które mogłoby dać jakikolwiek impuls do odrodzenia religijnego kraju. Takiego impulsu nie dał nawet pontyfikat papieża Ratzingera.
Co będzie dalej, czas pokaże. Jedno jest pewne: nasi zachodni sąsiedzi są już krajem misyjnym.
Co? Gdzie? Kiedy?
