– To ogromna radość: mieć świadomość, że gdzieś na świecie istnieje człowiek, któremu pomogło się ocalić życie – mówią o swoich uczuciach osoby adoptujące.
Większość osób podejmuje duchową adopcję dziecka poczętego, ponieważ chce mieć swój wkład w ocalanie ludzkich istnień. 55-letni pan Marian chce w ten sposób zadośćuczynić za aborcje, których dokonał wraz z żoną kilkanaście lat temu.
Co roku na świecie przeprowadza się, według danych Światowej Organizacji Zdrowia, 53 miliony aborcji. Dla porównania: straty osobowe podczas II wojny światowej szacuje się na 72 miliony.
Aborcje są przyczyną kryzysów osobistych, rodzinnych i społecznych, ale przede wszystkim są dramatem duchowym. Stąd modlitewna odpowiedź Kościoła. Dzieło duchowej adopcji dziecka poczętego, polegające na codziennym odmawianiu specjalnej modlitwy i dziesiątka Różańca w intencji dziecka nienarodzonego, jest w Polsce dość dobrze znana. Szczegółowe informacje znaleźć można na stronie: www.duchowaadopcja.info.
Od trzech lat podczas Wielkiego Postu trwa w Polsce nieustanna 960-godzinna modlitwa w intencji poczętych dzieci – 40 Dni dla Życia. Każdy zainteresowany może na stronie www.duchowaadopcjadziecka.wordpress.com zgłosić się indywidualnej modlitwy – w wyznaczonej przez organizatorów godzinie – w duchowej łączności z innymi modlącymi się w tej intencji. W ogólnopolskiej akcji 40 Dni dla Życia w 2012 roku wzięło udział prawie 2500 osób, a w 2013 – ponad 4000 osób.
Organizatorzy tej wielkopostnej krucjaty modlitewnej inspirowali się katolikami ze Stanów Zjednoczonych, którzy dwa razy w roku przez 40 dni modlą się przed klinikami aborcyjnymi. W ciągu ostatnich sześciu lat, dzięki tym modlitwom i rozmowom z osobami idącymi do klinik, uratowano 7536 dzieci, a 83 pracowników klinik aborcyjnych nawróciło się i zrezygnowało z pracy w tych ośrodkach. Są to przypadki, o których obrońcy życia zostali powiadomieni.
– Każdy ma prawo do życia – mówi s. Ewa, boromeuszka, w sposób czynny włączająca się w obronę życia. – A każde życie, nawet to najmniej znaczące przed ludźmi, ma nieskończoną wartość w oczach Boga. Dlatego trzeba chronić każde dziecko.
Wyjściem z trudnych sytuacji życiowych nie jest zgoda na śmierć nienarodzonego, ale praca nad rozwiązaniem problemu. Dlatego tak ważna jest postawa odpowiedzialności każdego z nas: za własny rozwój moralny i emocjonalny i uwrażliwienie na rzeczywiste potrzeby innych. Życzliwość może sprawić, że nawet osoba przytłoczona nadmiarem trudności i cierpień uwierzy w pozytywne rozwiązanie. Istotna jest też wiedza, gdzie można kierować osoby, które potrzebują wsparcia – telefony zaufania dla ciężarnych, ośrodki prowadzone przez zakony i świeckie organizacje, które przyjmują kobiety w ciąży.
Ważna jest także pomoc duchowa i psychologiczna tym osobom, które dokonały już aborcji lub w niej pomagały. W internecie można znaleźć wiele propozycji przydatnych modlitw, np. za kobiety po aborcji oraz modlitw przebaczenia sobie i innym aborcji. Często ważne jest uświadomienie, że ten grzech może być wybaczony w sakramencie spowiedzi.
Bł. Jan Paweł II mówił, że naród, który zabija własne dzieci, jest narodem bez przyszłości. Św. Maksymilian powiedział, że podczas II wojny światowej zginie tylu ludzi, ilu dokonano aborcji. Na podstawie dostępnych danych szacuje się, że te liczby się pokrywają.
Modlitwa, czyli trwanie w zażyłości ze Stwórcą, jest niezbędna, by nasze działania w obronie życia były skuteczne. Dobrze jest, gdy jasne nazywanie aborcji złem, wytrwałe upominanie się o sprawiedliwe prawo i mądre niesienie wsparcia tym, którzy o aborcji myślą, współistnieje w naszym życiu z modlitwą. Bóg zaczyna współdziałać dopiero wtedy, gdy Go wyraźnie do naszych spraw, także społecznych, zaprosimy.
***
Więcej o akcji 40 Dni dla Życia:
www.duchowaadopcjadziecka.wordpress.com
Więcej o duchowej adopcji dziecka zagrożonego zagładą:
www.duchowaadopcja.info;
www.duchowaadopcjadziecka.wordpress.com
 | Dorota Niedźwiecka |
Co? Gdzie? Kiedy?
