Drugi dzień pielgrzymki papież rozpoczął od spotkania z premierem Portugalii Antóniem Costą. Spotkał się też z ośmioosobową muzułmańską rodziną uchodźców z Bliskiego Wschodu.
W bazylice Matki Bożej Różańcowej modlił się przy grobach tych, którym w 1917 r. objawiła się Matka Boża: Franciszka Marto i jego siostry Hiacynty Marto oraz Łucji Dos Santos.
Kanonizacja pastuszków
Do ołtarza przed bazyliką procesjonalnie przyniesiono z Kaplicy Objawień figurę Matki Bożej, obok której ustawiono relikwie Franciszka i Hiacynty. Portrety nowych świętych zdobiły fronton bazyliki.
Po Litanii do wszystkich świętych Franciszek uroczyście wygłosił formułę kanonizacji: „Stwierdzamy, że błogosławieni Franciszek Marto i Hiacynta Marto są świętymi i wpisujemy ich do katalogu świętych, polecając, aby odbierali oni cześć jako święci w całym Kościele. W imię Ojca, i Syna i Ducha Świętego”. Słowa papieża wywołały burzę oklasków. Franciszek i Hiacynta stali się najmłodszymi świętymi Kościoła katolickiego, niebędącymi męczennikami.
W homilii Franciszek dwakroć powtórzył, że „mamy Matkę!” – co wywołało burzę oklasków – „bardzo piękną Panią”, tak jak mówili między sobą mali wizjonerzy wracając do domu 13 maja przed stu laty. – Pod opieką Maryi jesteśmy w świecie „stróżami poranka”, którzy potrafią kontemplować prawdziwe oblicze Zbawiciela i odkryć młode i piękne oblicze Kościoła, który jaśnieje, gdy jest gościnny, misyjny, wolny, wierny, ubogi w środki i bogaty w miłość – mówił do zgromadzonych. Tłumaczył, że Matka Boża, przestrzegając nas przed groźbą piekła, do którego prowadzi życie bez Boga, przyszła, aby nam przypomnieć o Bożym świetle, które w nas mieszka i nas okrywa.
– Niebo uruchamia tutaj prawdziwą i w pełnym tego słowa znaczeniu mobilizację powszechną przeciwko tej obojętności, która oziębia nam serce i pogłębia naszą krótkowzroczność. Nie chcemy być poronioną nadzieją! – powiedział Franciszek, nawiązując do słów s. Łucji, i przypomniał, że Jezus upokorzył się i zstąpił aż na krzyż, aby nas znaleźć i pokonać w nas mroki zła.
Po Komunii Świętej rozpoczęła się adoracja Najświętszego Sakramentu połączona z błogosławieństwem chorych. Ojciec Święty, zwracając się do chorych i niepełnosprawnych, powiedział, że mamy przed naszymi oczyma Jezusa ukrytego, ale obecnego w Eucharystii, tak samo widzimy Jezusa ukrytego, ale „obecnego w ranach braci i sióstr chorych i cierpiących”. – Nie uważajcie siebie jedynie za adresatów solidarności charytatywnej, ale czujcie się w pełni uczestnikami życia i misji Kościoła. Wasza obecność milcząca, ale bardziej wymowna od wielu słów, wasza modlitwa i codzienne ofiarowanie cierpień w jedności z cierpieniami Jezusa ukrzyżowanego dla zbawienia świata, cierpliwa, a nawet radosna akceptacja waszego stanu są bogactwem duchowym, majątkiem dla każdej wspólnoty chrześcijańskiej. Nie wstydźcie się tego, że jesteście cennym skarbem Kościoła – powiedział. Idąc w procesji z Najświętszym Sakramentem, zbliżył się do chorych na wózkach, by ich błogosławić, zanim wszystkim udzielił błogosławieństwa eucharystycznego.
W kanonizacji wziął udział dziesięcioletni Lucas Maeda de Olivera z Brazylii, cudownie uzdrowiony za wstawiennictwem dwojga pastuszków z Fatimy. Jako sześciolatek wypadł przez okno z wysokości siedmiu metrów, doznając poważnego urazu głowy, w tym utratę części substancji mózgowej. W trzy dni po wypadku lekarze stwierdzili, że chłopiec jest w pełni zdrowy.
Wśród koncelebransów było ośmiu kardynałów i 135 biskupów z całego świata. W sanktuarium obecni byli też trzej prezydenci: Portugalii – Marcelo Rebelo de Sousa, Paragwaju – Horacio Cartes oraz Republiki Wysp św. Tomasza i Książęcej – Evaristo do Espírito Santo Carvalho, a także premier António Costa oraz jedenastu innych członków rządu.
Na zakończenie, fatimskim zwyczajem, papież, podobnie jak ponad pół miliona zgromadzonych, machając białą chusteczką, żegnał figurę Matki Bożej Fatimskiej, procesjonalnie niesioną z powrotem do Kaplicy Objawień.
Wczesnym popołudniem Ojciec Święty udał się w drogę powrotną do Rzymu.
Co? Gdzie? Kiedy?
