Postęp w procesie kanonizacyjnym kard. Newmana

Uznanie cudu otworzyłoby drogę do kanonizacji tego brytyjskiego konwertyty z anglikanizmu. Beatyfikował go w 2010 r. papież Benedykt XVI.

Metropolita Birmingham, abp Bernard Longley oświadczył, że wieści napływające z Watykanu są powodem „wielkiej radości”. Według niego kard. Newman pozostawił „nadzwyczajne dziedzictwo duchowe”. Ogłoszenie go świętym byłoby „zachętą dla wszystkich, którzy nim zainspirowani szukają prawdy przez szukanie Chrystusa”.

Jednocześnie hierarcha wezwał do modlitw o kanonizację bł. Dominika Barberi, pasjonisty, który przyjął Newmana do Kościoła katolickiego.

Ordynariusz diecezji Portsmouth, bp Philip Egan jest przekonany, że Newman będzie nie tylko kanonizowany, ale także ogłoszony Doktorem Kościoła ze względu na bogactwo i głębię nauczania, które po sobie pozostawił. – Był to człowiek, którego życie i serce były absolutnie podatne na prawdę Bożą i prawdę Chrystusową. Był całkowicie poddany słowu Bożemu. Uważam, że jest to ważne dla nas w epoce relatywizmu i liberalizmu. Oto ktoś prowadzony przez prawdę, nawet jeśli ponosił tego koszty w życiu osobistym – stwierdził hierarcha.

Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych zajmuje się też sprawami innych brytyjskich kandydatów na ołtarze. Są to: o. Ignacy od św. Pawła (Spencer; 1799-1864), pasjonista, daleki krewny księcia Williama i Harry’ego ze strony matki, lady Diany Spencer; m. Elizabeth Prout (1820-1864), założycielka sióstr Krzyża i Męki Pańskiej, która pracowała wśród ubogich w Manchesterze; m. Magdalena od Najświętszego Serca (Frances Taylor; 1832-1900), pielęgniarka, zwana „świętą z Soho”, założycielka sióstr Ubogich Służebnic Matki Bożej; a także m. Riccarda Beauchamp Hambrough (1887-1966), brygidka, która pomagała ratować Żydów w czasie II wojny światowej. Tak jak kard. Newman, wszyscy oni byli konwertytami z anglikanizmu na katolicyzm.