Święty dla Polski

Eucharystii na placu św. Piotra w Rzymie przewodniczył 5 czerwca Ojciec Święty Franciszek, który kanonizował również s. Marię Elżbietę Hesselblad ze zgromadzenia brygidek.

Prezydent Andrzej Duda uczestniczył w uroczystości razem z żoną Agatą Kornhauser-Dudą. Obecni byli przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Stanisław Gądecki, metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz, bp Jerzy Mazur z diecezji ełckiej, bp Kazimierz Gurda z diecezji siedleckiej, biskup ordynariusz Andrzej Jeż i biskup pomocniczy Leszek Leszkiewicz z diecezji tarnowskiej, bp Piotr Jarecki z archidiecezji warszawskiej.

Prośbę o kanonizację odczytał kard. Angelo Amato, prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Przypomniał w niej, że o. Papczyński stał się sławny jako mistrz życia duchowego, spowiednik i profesor retoryki. Wśród jego penitentów był nuncjusz apostolski w Polsce Antonio Pignatelli, przyszły papież Innocenty XII, oraz król Jan III Sobieski, zwycięzca spod Wiednia. Założone przez o. Papczyńskiego zgromadzenie Księży Niepokalanego Poczęcia (marianów) szerzyło kult Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, poświęcało się modlitwie za zmarłych, apostołowało pomiędzy ludźmi ubogimi i z marginesu. Ojciec Papczyński do końca życia prowadził działalność apostolską i charytatywną – przypomniał kard. Amato.

Relikwiarz z fragmentem kości o. Stanisława Papczyńskiego wniosła przed ołtarz kobieta z diecezji ełckiej, która została cudownie uzdrowiona z choroby za jego wstawiennictwem, a cud ten posłużył do zamknięcia procesu kanonizacyjnego. Towarzyszyli jej mąż i dziecko.

W homilii Ojciec Święty przypomniał, że obydwoje święci, o. Papczyński i s. Hesselblad, pozostawali ściśle zjednoczeni z męką Jezusa i w nich przejawiła się moc Jego zmartwychwstania. Szwedzka brygidka Maria Elżbieta Hesselblad (1870-1957) była osobą wielkiego ducha, dbającą o chorych i najbardziej potrzebujących, a także o jedność chrześcijan, zwłaszcza katolików i ewangelików, sama bowiem pochodziła z rodziny luterańskiej, a na katolicyzm przeszła jako dorosła. Za pomoc Żydom w czasie II wojny światowej pośmiertnie odznaczono ją medalem „Sprawiedliwy wśród narodów świata”. Została beatyfikowana przez papieża Jana Pawła II 9 kwietnia 2000 r.

Wielka rodzina

Na kanonizację o. Papczyńskiego przybyli ci, których życie związane jest ze świętym marianinem i ci, którzy doświadczyli cudownych interwencji za jego wstawiennictwem. W sektorach rozwinęli transparenty pielgrzymi z Góry Kalwarii, z Wieczernika Marianki, z Seminarium Duchownego Marianów w Lublinie. Grupy pielgrzymów przybyły ze Stanów Zjednoczonych, Brazylii, Ukrainy, Litwy, Łotwy, Białorusi, Kazachstanu, Czech, Słowacji, Niemiec, Wielkiej Brytanii, a także z Argentyny, Filipin, Kamerunu, Rwandy i Ekwadoru.

Pierwsze sektory przed ołtarzem ubarwiły ludowe stroje mieszkańców Podegrodzia. Z pięciotysięcznej dziś miejscowości na Sądecczyźnie, gdzie urodził się Stanisław Papczyński, przyjechało 500 osób. – To dla nas wielkie szczęście, że możemy być tutaj. Staraliśmy się, żeby z każdej rodziny ktoś mógł przyjechać – mówi Władysława Kruczek z córeczką Wiktorią, ubraną w ludowy strój. W tradycyjnych strojach przyjechali mieszkańcy parafii św. Jakuba i członkowie Regionalnego Zespołu Pieśni i Tańca Podegrodzie.

– Nasz rodak i ziomek jest kanonizowany, nie mogliśmy opuścić takiej uroczystości. Przygotowywaliśmy się do niej duchowo i artystycznie, dlatego jesteśmy w strojach podegrodzkich lachowskich – wyjaśnia Krzysztof Sułkowski, szef istniejącego od 1937 r. Zespołu. – Ciosek, koszula, buty karbioki, szeroki pas skórzany, a kobiety wyszywane koralikami serdaki – omawia ubiór 76-letni Józef Pietruszka, jeden z filarów Zespołu. – W kaplicy zbudowanej w miejscu, gdzie był dom rodzinny o. Papczyńskiego, ludzie gromadzą się na nabożeństwach, na Różańcu – mówi pan Józef. Zespół przybliża też postać o. Papczyńskiego w przedstawieniach z różnych okresów życia świętego. Spektakle wystawia od dwóch lat.