Kard. Parolin na COP21: Trzy filary porozumienia

Przekazując pozdrowienia od papieża Franciszka, sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej przywołał jego przemówienie w Biurze ONZ w Nairobi z 26 listopada, w którym Ojciec Święty odniósł się do COP21. Życzył wówczas, by paryski szczyt doprowadził do „przemieniającego” porozumienia w kwestii zamian klimatycznych, opartego na zasadach solidarności, sprawiedliwości, równości i współuczestnictwie, a mającego doprowadzić do osiągnięcia wzajemnie od siebie współzależnych trzech celów: zmniejszenia skutków zmian klimatycznych, zwalczania ubóstwa i promowania godności osoby ludzkiej. Byłoby tragedią, gdyby własne interesy przeważyły nad dobrem wspólnym i prowadziły np. do manipulowania informacją.

Porozumienie to – kontynuował kard. Parolin – powinno opierać się na trzech filarach. Pierwszym jest przyjęcie jasnego ukierunkowania etycznego, które inspirowałoby motywacje i cele porozumienia. – Dobrze wiemy, że najbardziej bezbronne wobec wpływu zmian klimatycznych są osoby ubogie, ale także przyszłe pokolenia, które będą ponosić jego najpoważniejsze konsekwencje, często nie będąc za nie odpowiedzialnymi. Ponadto zjawisko to nie zna ani granic, ani barier politycznych czy społecznych, które umożliwiałyby odgrodzenie się od niego. Powinno to wzmocnić świadomość, że mamy jedną rodzinę ludzką i pewność, że nie ma miejsca na tak zwaną globalizację obojętności – mówił szef delegacji Stolicy Apostolskiej. Dlatego wypracowywane w Paryżu porozumienie musi skupić się na zarówno na etycznym imperatywie działania w ramach globalnej solidarności, jak i na obowiązku podjęcia go przez każdego zgodnie z jego możliwościami i stanem.

Drugi filar dotyczy tego, że porozumienie musi nie tylko wskazać sposoby działania, jakie należy podjąć, ale także – i przede wszystkim – przekazać jasne sygnały ukierunkowujące zachowania rządów, władz lokalnych, naukowców i społeczeństwa, umożliwiające osiągnięcie trzech celów wskazanych przez Ojca Świętego. – Wymaga to wejścia z przekonaniem na drogę gospodarki o niskim zużyciu węgla i integralnego rozwoju ludzkiego – stwierdził kard. Parolin. Jego zdaniem kraje bardziej zasobne powinny dać dobry przykład, przekazując zasoby krajom bardziej potrzebującym, aby promować politykę i programy trwałego rozwoju. Dotyczy to np. wspierania energii odnawialnych, dobrego zarządzania lasami, transportem i odpadami, bezpieczeństwa żywnościowego i walki z marnowaniem jedzenia, strategii zwalczania spekulacji, rozwoju transferu technologii itp. Paryskie porozumienie powinno wspierać ich wprowadzenie w życie.

Trzeci filar dotyczy wizji przyszłości. COP21 nie jest bowiem ani zwieńczeniem, ani punktem wyjścia, lecz stanowi kluczowy etap drogi, ktora z pewnością nie zakończy się w 2015 r. Porozumienie powinno przewidywać proces skutecznej kontroli realizacji podjętych zobowiązań, umożliwiający stopniowe podwyższanie ambicji. Ponadto konieczne jest wdrożenie nowych modeli produkcji i konsumpcji oraz przyjęcie nowego stylu życia, co wiąże się z edukacją i formacją, które są „niestety spychane na margines negocjacji” w sprawie porozumień międzynarodowych. Rozwiązania techniczne są konieczne, ale będą niewystarczające bez wychowania do trwałych stylów życia i odpowiedzialnego sumienia. – Obecny styl życia, ze swą kulturą marginalizacji, jest nie do utrzymania i nie powinno być dla niego miejsca w naszych modelach edukacji i rozwoju – podkreślił kard. Parolin, zaznaczając, że będzie to długotrwały proces.