Aktywistki feministyczne, walczące głównie o aborcję, dość paradoksalnie atakują duchownych w krajach, gdzie istnieje aborcja na żądanie. Dokąd podąża radykalny feminizm i o co mu chodzi?
W maju tego roku dwie rozebrane aktywistki międzynarodowej organizacji Femen zaatakowały arcybiskupa Quebecu Géralda Lacroix. Próbując wyrwać mu mikrofon wykrzykiwały: „Moje ciało, moje zasady, p... twoją moralność”. Ani ich sposoby działania, ani wybór atakowanych nie są nowością. Tym razem rzecz działa się w Kanadzie, kraju z ekstremalnie proaborcyjnym prawem, gdzie – podobnie jak w USA, Korei Północnej oraz Chinach – można uśmiercać dzieci nienarodzone z każdego powodu, po osiągnięciu przez nie zdolności do samodzielnego życia. Oprócz bardzo permisywnego prawa, Kanada odznacza się również wrogością wobec obrońców życia.
Kraj aborcyjnej ekstremy
Broniąca nienarodzonych dzieci Mary Wagner siedzi w kanadyjskiej celi już ponad dwa lata za podejmowanie rozmów i rozdawanie róż kobietom wchodzącym do klinik aborcyjnych. Jej krajanka, Linda Gibbons spędziła w więzieniu ponad 10 lat za podobną działalność. Tak wyglądają prawa obrońców życia w tym „tolerancyjnym” kraju. Spokojne kobiety występujące w obronie dzieci nienarodzonych wsadza się do więzienia. Wulgarnym i nagim kobietom, nawołującym do uśmiercania nienarodzonych dzieci kanadyjska policja pozwala na występy w ramach wolności wypowiedzi. Ich prawa się chroni. A nawet zaskarża tych, którzy próbują je usunąć nie tylko z ulicy, ale i ze świątyń.
Atakują we Francji
Jak było we Francji, kolejnym kraju z dotowaną przez państwo aborcją? W lutym 2013 r. rozebrane do pasa feministki zaatakowały kijami przygotowane do poświęcenia kościelne dzwony w katedrze Notre-Dame. Jeden z nich zdołały nawet uszkodzić. „Ich akcja miała podkreślić zadowolenie (sic!) aktywistek z abdykacji Ojca Świętego Benedykta XVI – napisał w „Najwyższym Czasie” Bogdan Dobosz. Wygląda na to, że w ten chuligański sposób chciały również uczcić przyjęcie ustawy o tzw. małżeństwach homoseksualnych. Jak podał Dobosz, 13 września 2013 r. trzy panie miały stanąć przed sądem. Jednak ich proces został odroczony do czasu zakończenia dochodzenia związanego z ich skargą na sposób wyrzucenia z katedry. Na podstawie policyjnego raportu prokuratura zadecydowała bowiem o postawieniu przed sądem trzech ochroniarzy. Oskarżono ich o zastosowanie nieadekwatnej przemocy wobec feministek. Grozi im grzywna od 750 do 1500 euro, albowiem jedna z kobiet była ciągnięta za włosy, a drugiej złamano podobno ząb.
Wyemancypowana Szwecja
Mniej więcej rok po zniszczeniu mienia katedry i zbezczeszczeniu świątyni we Francji, Femen przeprowadził kolejną akcję, przerywając Eucharystię w Szwecji. „Aktywistki trzymały plansze z hasłem «Kościół katolicki: poza moim ciałem»” – jak napisał polski portal Pch24. Na ciele lewaczki wypisały swój antynatalistyczny manifest: „Aborcja jest świętością”. Organizatorka tej profanacji, Jenny Wenhammar oświadczyła, że jej celem było „wniesienie wkładu Szwecji w poparcie aborcji w Hiszpanii”. Działaczki Femenu zostały siłą usunięte ze świątyni. Nie wiadomo, czy postawiono im jakiekolwiek zarzuty. Szwecja to przecież kraj modelowy, w którym polskie feministki widzą dla siebie swoisty raj na Ziemi.
Niemiecka tradycja nagości
Dorzućmy jeszcze, że w grudniu 2013 r. półnaga aktywistka Femenu wskoczyła na ołtarz podczas porannej Mszy Świętej w katedrze w Kolonii. I znowu była to akcja w kraju „wyemancypowanych kobiet” z aborcją na żądanie, swoista kontynuacja tradycji agresywnych ataków feministek. To oczywiście niejedyna taka akcja w Niemczech. Ich protesty miały miejsce w sklepie Ikea w Hamburgu, podczas targów handlowych w Hanowerze czy tygodnia islamskiego w Berlinie. Wątpliwe, czy mają duże znaczenie akurat w tym kraju, gdzie niemieckie feministki rozbierały się dla swojej walki cztery dekady temu.
Co? Gdzie? Kiedy?
