– Obozy dla tej młodzieży często są ważniejsze od samych stypendiów – mówi ks. Jan Drob, przewodniczący zarządu Fundacji. Tym razem studenci spotkali się pod hasłem „Przemyśl Jana Pawła II”. – To oczywiście gra słów. Wskazuje nie tylko na miejsce, ale przede wszystkim na to, że chcemy wracać do nauczania papieża Polaka, który jest naszym patronem – wyjaśnia Katarzyna Kieler, menedżer ds. obozów stypendialnych w biurze Fundacji. – Przemyśl to miasto papieskie. Karol Wojtyła był tutaj jeszcze jako biskup i kardynał, a później już jako Jan Paweł II. Słuchamy, co mówił do miasta z jedną z najbardziej skomplikowanych historii w Polsce – podkreśla ks. Dariusz Kowalczyk, członek zarządu Fundacji.
– Wracamy więc do fragmentów przemówień czy homilii Jana Pawła II, dotyczących postaci świętych, które są szczególnie związane z tym terenem – wyjaśnia Katarzyna Kieler. Każdy dzień ma swojego patrona: św. Jana z Dukli, rodzinę Ulmów z Markowej, bł. ks. Jana Wojciecha Balickiego, służebnicę Bożą Annę Jenke, św. bp. Józefa Sebastiana Pelczara i służebnicę Bożą Julię Buniowską. Aby lepiej poznać religijność ziemi przemyskiej, stypendyści odwiedzili też sanktuarium w Kalwarii Pacławskiej.
– Ze względu na skalę wydarzenia, organizacja obozu to za każdym razem wyzwanie – dodaje przedstawicielka Fundacji. – Ale stypendyści są tego warci.
Niosąc światło
Już drugiego dnia pobytu papieska młodzież odpowiedziała na apel abp. Michalika o konieczności publicznego wyznawania wiary. W czwartek wieczorem odbyła się uroczysta Droga Światła. Stypendyści przeszli ulicami Przemyśla od kościoła św. Józefa pod pomnik św. Jana Pawła II. „Macie być odblaskiem światła Chrystusa”– wybrzmiewały papieskie słowa, kierowane przy różnych okazjach do młodych z całego świata. – To były bardzo konkretne wskazówki, jak żyć wiarą na co dzień. Czułam, jakby święty papież mówił do nas, do Fundacji „Dzieła Nowego Tysiąclecia” – mówi Katarzyna Kieler.Podczas gdy żółta fala charakterystycznych koszulek z głośnym śpiewem płynęła przemyskimi ulicami, mieszkańcy wyglądali przez okna, wychodzili na balkony, przystawali zaciekawieni, robili zdjęcia. Niektórzy przyłączali się do wspólnej modlitwy. Przemarsz przez miasto zakończył się przed pomnikiem Jana Pawła II. Tam przy blasku świec zgromadzeni wspólnie odśpiewali „Barkę”. Pojawił się również szczególny gość: młoda sercanka, s. Salezja. – Byłam przez krótki czas stypendystką Fundacji. Gdyby nie ona, nie byłoby mnie tu teraz. To na jednym z obozów poznałam siostrę ze Zgromadzenia Serca Jezusowego – powiedziała nowicjuszka. Kilka lat temu – jeszcze jako maturzystka – została laureatką konkursu im. bp. Jana Chrapka. Studiowała w Warszawie politykę społeczną. Okazało się jednak, że Pan Bóg ma wobec niej inne plany. – Nie mogę być w Fundacji fizycznie, ale jestem ze stypendystami duchowo, przez modlitwę – zapewnia s. Salezja. 11 sierpnia składa pierwsze śluby.
Siłownia dla ducha
– Jeśli nie znajdziecie chwili ciszy w swoim życiu, będzie wam bardzo ciężko spotkać się z Panem Bogiem. I z sobą też – powiedział na konferencji rozpoczynającej obozowy Dzień Skupienia o. Piotr Twardecki SJ. – Na adorację, tak jak na siłownię, trzeba chodzić regularnie – podkreślił.– Na co dzień czasami traci się kontakt z Panem Bogiem. Jedna Msza w tygodniu, odbębniony pacierz... Obóz przywraca witalność wiary – podkreśla Mateusz Sosiński, który studiuje na SGH w Warszawie metody ilościowe w ekonomii. Stypendystą jest od pięciu lat.
Na spędzenie chwili w ciszy obozowicze mieli okazję w piątkowe przedpołudnie. Zostali zaproszeni na adorację Najświętszego Sakramentu w przepięknej barokowej świątyni karmelitów bosych. Przeszli stamtąd do katedry greckokatolickiej, gdzie przywitał ich abp Jan Martyniak. – Początki chrześcijaństwa w Przemyślu wiążą się z obrządkiem wschodnim. Tradycja ta jest na tych ziemiach starsza o 150 lat od łacińskiej – podkreślił metropolita przemysko-warszawski. Opowiadał o trudnych losach swojego wyznania, specyfice liturgii i wystroju świątyni. Stypendyści mogli dowiedzieć się, dlaczego krzyż greckokatolicki wygląda trochę inaczej, poznać tajemnice rozkładu ikon w ikonostasie, a nawet zajrzeć za carskie wrota. Abp Martyniak cierpliwie odpowiadał też na pytania studentów. – Możecie uczestniczyć w liturgii, możecie przystępować do Komunii Świętej – zapewnił. – Grzechy greckich i rzymskich katolików są takie same – żartował. Na zakończenie spotkania hierarcha pobłogosławił zgromadzonych. I to nie tylko po polsku.
– Jestem trochę laikiem. Jeszcze przed tym spotkaniem myliłem prawosławnych z katolikami obrządku greckiego. Teraz mi się w głowie uporządkowało – przyznaje Mateusz Sosiński. – Pytania stypendystów pokazały, jaki to dla nas interesujący i zarazem nieznany świat – zauważa ks. Kowalczyk.
Co? Gdzie? Kiedy?
