Całkiem niezła publiczność

Film „Oto jest głowa zdrajcy” (A Man for All Seasons) z 1966 r. opowiada historię św. Tomasza More’a, człowieka dobrze zaznajomionego z filozofią klasycznego antyku i zakochanego w Jezusie Chrystusie. Jedna z ostatnich scen przedstawia dramatyczny proces More’a, oskarżonego o zdradę stanu. Richard Rich, który jako młody człowiek był jego protegowanym, fałszywie zeznaje przeciwko niemu, co przesądza o tym, że More usłyszy wyrok śmierci. Kiedy Rich opuszcza salę sądową, More zauważa, że nosi łańcuch urzędu. Zapytawszy sędziów, co oznacza symbol na końcu łańcucha, otrzymuje odpowiedź: „Sir Richard został mianowany prokuratorem generalnym Walii”. More chwyta odznakę, po czym, spoglądając na dawnego przyjaciela z politowaniem, mówi: „Cóż, Richardzie, człowiek nic nie zyskuje, oddając duszę za cały świat. Ale oddać ją za Walię?”.

More nie tyle obwiniał Richa, ile z nieskończonym smutkiem zauważył, jaką osobą ten się stał: człowiekiem o skorodowanej duszy. A mogło być inaczej. W mniej znanej wcześniejszej scenie filmu More sugeruje Richowi podjęcie skromnej posady nauczyciela, ale Rich, pragnący chwały na dworze królewskim, wzdraga się. More mówi: „Byłbyś dobrym nauczycielem, być może wielkim”, na co Rich gniewnie odpowiada: „A kto by o tym wiedział?”. More cierpliwie mu tłumaczy: „Ty, twoi uczniowie, twoi przyjaciele i Bóg… Całkiem niezła publiczność”.

Myśl św. Tomasza More’a, ogłoszonego w 2000 r. patronem polityków, można zawrzeć w pytaniu: „Dla jakiej publiczności gramy?”. Człowiek zagubiony gra przed nieskończenie zmiennym światem, mając nadzieję, że w ten sposób zdobędzie ulotne dobra, które ten świat może zapewnić. Człowiek wierzący stara się zawsze grać przed Bogiem oraz widzami z nieba, pragnąc zadowolić tylko ich. Ewentualnie tych ludzi na ziemi, którzy szczerze szukają prawdy.

Nie tylko młodzież ulega temu, „co inni powiedzą”. W obecnym świecie, gdzie liczy się niemal wyłącznie popularność w mediach społecznościowych, łatwo zapomnieć o najważniejszym Widzu. Być może dlatego u św. Mateusza – aby się wryło w naszą pamięć – trzy razy w niewielkim odstępie powtarzają się słowa Jezusa: „A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie” (Mt 6, 4. 6. 18).