Komentarze Bractwa Słowa Bożego, ks. dr Leszek Rasztawicki
Pierwsze czytanie: Rdz 3, 9-15
Dzisiaj w pierwszym czytaniu słyszymy o tajemnicy zła i siły jej negatywnego oddziaływania. Zło jest przedstawione w obrazie węża jako symbolu podstępnego działania i śmiertelnego rażenia. Działanie zła jest zawsze ukryte i zakłamane, choć ukazuje się jako pozorne dobro i chwilowe szczęście. Celem zła jest odcięcie stworzenia od relacji z Bogiem, opartej na zaufaniu i wierności. Sprowokowana pokusa rodzi owoc buntu i złamania Bożego przykazania. W konsekwencji w sercu człowieka pojawia się niepokój i strach przed Stwórcą. Człowiek zaczyna unikać Boga i ukrywa się przed Nim. Mimo tego Bóg sam wychodzi na spotkanie człowieka i pragnie go wyzwolić z tego beznadziejnego położenia.
Tekst uczy nas, że za popełnione zło trzeba ponieść konsekwencje. Wyrokiem za wiarołomność i nieposłuszeństwo jest zasłużona kara. Ma ona na celu nauczenie odpowiedzialności za podejmowane decyzje. Wszystko dokonuje się w sposób sprawiedliwy. W tej drodze ratowania człowieka i przywrócenia ufności do Boga przychodzi nam z pomocą Maryja, która wstawia się za swym potomstwem. To Ona i Jej potomstwo otrzymują moc deptania głowy „starodawnego węża”.
Dzisiejsza uroczystość jest zaproszeniem do rozważenia życia i roli Maryi w perspektywie Bożego planu zbawienia. Jej niepokalane poczęcie i zachowanie od skutków grzechu pierworodnego staje się obrazem zjednoczenia całej ludzkości z Bogiem Stwórcą. Maryja żyje bez grzechu, w pełni otwarta na przyjęcie Boga jako Wcielonego Słowa.
Psalm responsoryjny: Ps 98 (97), 1bcde. 2-3b. 3c-4
Psalm 98 jest zaproszeniem do uwielbienia Boga i Jego królowania w narodzie. Podtrzymuje nadzieję, że Bóg wkroczy w ludzką rzeczywistość z łaską wybawienia. Bóg swoją władzą obejmuje wszystkie ludy, przynosząc zbawienie. Tak jak niegdyś Bóg działał cuda w Narodzie Wybranym, tak teraz pragnie ukazać zbawienie wszystkim narodom.
Bóg dokonał także niezwykłych rzeczy w życiu Niepokalanej Dziewicy Maryi. W Niej znalazł upodobanie i uczynił Ją naszą Matką i Pośredniczką. To Ona w Bożym planie odkupienia człowieka wydała światu Zbawiciela. Wybawienie przychodzi przez pokorną Służebnicę, która swoim pięknem i nieskalanością wskazuje na świętość i piękno Boga w Jezusie Chrystusie.
Drugie czytanie: Rz 15, 4-9
Fragment Listu do Rzymian wpisuje się w dzisiejszą uroczystość. Chrystus jest dla nas wzorem postępowania wobec braci. Jest to droga cierpliwości i pociechy. Bóg zatem nie tylko okazuje nam miłosierdzie i dobroć, ale przygotowuje nasze serca do pełnego Jego przyjęcia. Maryja jako arcydzieło Bożego stworzenia jest dla nas pośredniczką łaski cierpliwości i niezawodnej nadziei. Maryja zachowana od zmazy grzechu od samego początku Jej życia pozostała wierna powołaniu jako pokorna Służebnica Pańska. Jej życie jest znakiem cierpliwego wypełniania woli Boga z niezachwianą nadzieją i ufnością w Bogu. W ten sposób przewodzi ludowi Bożemu w osiąganiu celu pełnego zjednoczenia z Chrystusem. Chrystus przygarnia nas ku chwale Boga Ojca. Najpierw przygarnął Maryję, ale i Maryja zamknęła Chrystusa w swoim dziewiczym łonie. Bóg również jest w stanie w nas w sposób pełny zamieszkać, jeżeli będziemy naśladować czystość i piękno Maryi. Nieskalaność Maryi jest największym darem Boga. Maryja Niepokalana w ten sposób jest pośredniczką łask Chrystusowych na drodze pielgrzymującego ludu do chwały nieba.
Ewangelia: Łk 1,26-38
Ewangelia kontynuuje historię wybrania i powołania Maryi. Bóg znalazł w Maryi pokorę i radość. Maryja, czysta i nieskalana Służebnica, jest gotowa przyjąć z wiarą Słowo Boga. Słowo to niesie poczucie tajemnicy, którą trzeba stale rozważać i rozeznawać, a z drugiej strony - odpowiedzialność, która wymaga pełnej otwartości na łaskę Boga (moc Najwyższego osłoni Ciebie). Po ludzku nie jest to możliwe do wykonania, ale dla Boga nie ma nic niemożliwego. Maryja wsłuchuje się w słowa Wysłańca Bożego. Zadaje pytania, prowadzi dialog, by jak najlepiej wszystko zrozumieć i podjąć z miłością powierzone Jej zadanie. Jest naszą Przewodniczką w misji słuchania, rozważania, rozumienia i wypełniania woli Boga. To Ona, Niepokalana, przyjęła w sposób najdoskonalszy i najpełniejszy Chrystusa, a zatem jest dla nas wzorem zjednoczenia z Chrystusem. Jej droga wiary staje się naszą drogą wiary, gdy tylko staramy się wypełniać Jej prośbę: uczyńcie wszystko, co wam powie Syn.