Komentarze do czytań - 18 czerwca 2019

komentarze Bractwa Słowa Bożego, autor: ks. Adam Dynak

Pierwsze czytanie: 2 Kor 8, 1-9

Kolejny fragment Drugiego Listu do Koryntian utwierdza nas w przekonaniu o wybitnie eklezjalnym charakterze tego pisma i o umiłowaniu Kościoła przez jego autora. Można zachwycać się sposobem, w jaki Paweł, zajmując się wrażliwymi, bo materialnymi potrzebami Kościoła, czyni to w sposób przedziwnie teologiczny, nie popadając przy tym w obłudną indoktrynację. W jego argumentacji wyczuwamy szczerość i czystość intencji. Zachęta do zorganizowania zbiórki pieniężnej we wspólnocie Kościoła korynckiego jest tutaj motywem kluczowym, ale nie jedynym i nie dominującym. Odezwa Pawła ma charakter formacyjny. Widzi on duchowe bogactwo wspólnoty, do której się zwraca i autentycznie chwali te zalety, ale też zwraca uwagę na inne, brakujące aspekty dojrzałej, odpowiedzialnej postawy chrześcijańskiej. Apostoł pragnie ukształtować w swoich adresatach odpowiedzialność za wspólnotę, do której należą, jak również wrażliwość na sytuację innych Kościołów będących w potrzebie. Nie chodzi o ściągnięcie pieniędzy za wszelką cenę, ale o wychowanie do naturalnej, spontanicznej ofiarności, o umiłowanie potrzebującego bliźniego bardziej niż własnych zasobów materialnych. Właściwa postawa chrześcijańska stanowi gwarancję materialnego zabezpieczenia Kościoła, raczej nie odwrotnie…

Psalm responsoryjny: Ps 146 (145), 1-2.5-6ab.6c-7.8-9a

Responsorium stanowi odpowiedź ludu Bożego na usłyszane słowo w pierwszym czytaniu. Jeżeli jednak w czytaniu słyszymy Świętego Pawła, który zachęca Koryntian do pomocy materialnej innym wspólnotom kościelnym, to nie oznacza, że responsorium musi być ściśle w tym samym temacie. Jak raz psalm ani słowem nie wspomina o dobrach materialnych czy obowiązku dzielenia się nimi z potrzebującymi. W tym przypadku psalm stanowi odpowiedni stabilizator dla właściwego zrozumienia nauki Bożej. Psalmista na wszelkie sposoby wychwala Boga, mnożąc najwspanialsze określenia odnoszące się do Stwórcy. Oddanie chwały Bogu jest czymś zasadniczym i najważniejszym. Wszystko inne powinno temu służyć i w tym znajdować swój cel i sens. Także pomoc materialna bliźniemu.

Ewangelia: Mt 5, 43-48

Czytając Ewangelię w liturgii tego tygodnia, ciągle znajdujemy się w obszarze Kazania na Górze. Jezus nie spuszcza z tonu w radykalizmie swojego nauczania. Wzywa do miłości nieprzyjaciół, co jest wymaganiem niezwykle trudnym. W swoim orędziu Pan przytacza argumenty o tak mocnej, wręcz żelaznej logice, że można jedynie czerwienić się ze wstydu. Rzeczywiście, jedynie przebaczenie jest zdolne przerwać łańcuch zła. Zło nie zwycięży zła, może je tylko wzmocnić, nasilić, pobudzić do odpłaty. Jedynie dobro jest w stanie pokonać zło. Nawet, jeżeli nie stanie się to od razu, natychmiast, to jednak zwycięstwo jest pewne. Inna alternatywa nie istnieje. Dał tego przykład sam Jezus Chrystus, nasz Mistrz.