Komentują Dekalog

Blasku inicjatywie dodawało to, że została ona zrealizowana w ramach bardzo udanego interdyscyplinarnego projektu Verba Sacra, promującego tradycję słowa w naszej kulturze, zarówno polskiej, jak europejskiej. Konferencje były transmitowane przez Radio Emaus, teraz opublikowało je Wydawnictwo Święty Wojciech. Kiedy ćwierć wieku temu, w roku 1991, św. Jan Paweł II przypominał nam kolejne przykazania Dekalogu, niewątpliwie chciał w ten sposób wzmocnić naszą świadomość, że jesteśmy narodem chrześcijańskim. Zapewne dlatego tamtą pielgrzymkę papieża krytycznie oceniano w tych środowiskach, które wolałyby, żebyśmy z naszej chrześcijańskiej tożsamości powoli rezygnowali.

Znamienne, jak niekorzystnie zmienia się dzisiaj stosunek do Dekalogu wielu niewierzących. Jeszcze 40-30 lat temu ludzie niewierzący w Boga chętnie deklarowali, że, z grubsza biorąc, ich moralność pokrywa się z moralnością drugiej tablicy Dekalogu. Dzisiaj wielu niewierzących takich deklaracji już by nie złożyło. Wręcz przeciwnie, coraz głośniej słychać twierdzenia, że moralność z natury jest relatywna, niektórzy zaś z całą otwartością głoszą, że czasy obowiązywania Dekalogu minęły. Szczególnie dobitnym wyrazem tej postawy jest wyrzucenie tablic Dekalogu z sądów amerykańskich.

Jednak o Bożych przykazaniach trzeba przypominać przede wszystkim ludziom ochrzczonym. Dość zauważyć jedną z najważniejszych przyczyn religijnego obojętnienia, niekiedy nawet utraty wiary. Mianowicie wystarczy przestać się liczyć choćby tylko z jednym przykazaniem, ażeby zaczęło się ogólne odpływanie takiego chrześcijanina od Boga.

Mówiąc krótko: medytacje nad Dekalogiem, jakie ofiarowali nam przewodniczący polskiego episkopatu oraz jego zastępca, to dar na rocznicę chrztu Polski szczególnie stosowny.

Abp Stanisław Gądecki, abp Marek Jędraszewski, „Dekalog na Rok Jubileuszowy”, Wydawnictwo Święty Wojciech, Poznań 2016, ss. 272

Jacek Salij OP Idziemy nr 29 (563), 17 lipca 2016 r.