Widoczność. Katolicyzm przyciąga, bo jest widoczny przez okazałe katedry, strój księży i zakonników, spektakularne nabożeństwa liturgiczne. Namacalność religijnego wymiaru w katolicyzmie kontrastuje z kulturą, która usiłuje zamknąć religijność w prywatnych opiniach i uczuciowych doświadczeniach.
Powszechność. Katolickość Kościoła czyni bardziej wiarygodną Ewangelię. Ukazuje jej moc oddziaływania w każdym czasie i miejscu. Na Zachodzie szczególnie jest ceniona, bo uwalnia od schematów, intelektualnych grajdołków. Wejście do Kościoła katolickiego to otwarcie się na świat. Co ciekawe: katolicyzm wyzwala od postmodernistycznej zaściankowości!
Ciągłość. Pomimo upływu czasu i kulturalno-kontekstowych zmian, Kościół katolicki zachował swoją tożsamość. Doktryna i sakramenty ukazują nadprzyrodzony pochodzenie Kościoła.
Autorytet. W czasach zaznaczonych relatywizmem i obojętnością wobec prawdziwych, istotnych ludzkich spraw, ceni się mocny głos Kościoła, który się nie lęka głosić: człowieku, zatrzymaj się, nie tędy droga!
Piękno. Banalność estetyczna, jaka panuje w pewnych środowiskach, kontrastuje z kulturalnymi owocami katolicyzmu: sztuka sakralna, muzyka, literatura.
Hierarchia. Pośrednictwo kapłanów, wbrew temu, co się może wydawać, nie jest balastem, lecz atutem. Dla większości ludzi jest bodźcem, by stawać się lepszym.
Święci. Ich różnorodność i odmienna wrażliwość pozwala każdemu odkryć dla siebie nowe horyzonty duchowe.
Świadectwo moralne. Nie obniżając poprzeczki Kościół katolicki jest wyrozumiały wobec moralnych słabości. Ludzie nie lubią miernoty, pragną wysokich wymagań, oczywiście dużo wyższe niż te oferowane przez permisywizm.
Ciekawe, że Beaumont podkreślona, że świadectwa wskazują też na maryjność Kościoła katolickiego i na kult Eucharystii.
Opracowania tego typu pomagają mieć świętą dumę za naszą Matkę Kościół katolicki. Kompleksy, dlaczego?
 | ks. Stefan Moszoro-Dąbrowski |
Co? Gdzie? Kiedy?
