W dziejach liczącej ponad 500 lat stolicy Tatr było to najważniejsze – obok postawienia krzyża na Giewoncie – wydarzenie religijne. Nic więc dziwnego, że wspominane jest do dziś i będzie wspominane przez następne pokolenia. Papieski helikopter przyleciał do Zakopanego w środę 4 czerwca 1997 r. o godz. 21.00. Wylądował na stadionie sportowym w pobliżu Wielkiej Krokwi. Tu na papieża czekał kard. Franciszek Macharski ze swoimi biskupami pomocniczymi, wśród których był bp Kazimierz Nycz, obecnie kardynał, metropolita warszawski. Małe dzieci wręczyły papieżowi kwiaty, były chleb i sól, przygrywała kapela góralska. Zmęczony papież (tego dnia przebywał w Kaliszu i Częstochowie) udał się do „Księżówki”, domu rekolekcyjnego Episkopatu Polski.
NAD TATRAMI
Następny dzień był zaplanowany jako dzień odpoczynku Ojca Świętego, była to bowiem już szósta doba pielgrzymki. Rano Jan Paweł II odprawił Mszę świętą dla sióstr zakonnych i zaproszonych gości, a następnie udał się śmigłowcem w góry. Wiąże się z tym niezaplanowane wydarzenie. Papieski helikopter miał lądować w rejonie lądowiska TOPR na Rusinowej Polanie, gdzie oczekiwał z czczoną tu figurą Matki Bożej Jaworzyńskiej o. Leonard Węgrzyniak OP, wieloletni kustosz sanktuarium i ratownik TOPR. Niestety, w rejonie lądowania znalazła się pokaźna grupa turystów, którzy widząc helikopter, zaczęli się do niego zbliżać. Przez podmuch wiatru część z nich straciła kurtki. Pilot natychmiast podjął decyzję, aby lecieć dalej, a Jan Paweł II nad Wiktorówkami pobłogosławił tamtejsze sanktuarium. Maszyna krążyła jeszcze nad Tatrami, aby ostatecznie o 13.00 papież powrócił do „Księżówki” na obiad.
Czytaj dalej w e-wydaniu lub wydaniu drukowanym
Idziemy nr 24 (867), 12 czerwca 2022 r.
całość artykułu zostanie opublikowana na stronie po 15 czerwca 2022
Co? Gdzie? Kiedy?
